Αμάρτησα για το γονιό μου…

Μοιάζει να είναι άτυπος κανόνας, αλλά ομολογουμένως πάρα-πάρα-πάρα πολύ σπάνια, έως σχεδόν ποτέ, από γονείς που υπήρξαν μεγάλες προσωπικότητες όχι μόνο δεν θα προκύψουν παιδιά ανάλογου «μεγέθους», αξίας,  διαμετρήματος αλλά πολύ συχνά αυτοί οι «κληρονόμοι» θα αποδειχθούν άτομα, στην καλύτερη περίπτωση, «άχρωμα και αδιάφορα», στην χειρότερη έως και άκρως προβληματικά άτομα! Δεν ξέρουμε τι φταίει γι΄ αυτό, οι ψυχολόγοι ίσως να έχουν κάποια επιστημονική εξήγηση να καταθέσουν (την οποία πολύ θα θέλαμε να την διαβάσουμε), ασφαλώς όμως κάποια ευθύνη θα έχουν και αυτοί οι «υπέρλαμπροι» γονείς που ίσως, άθελα τους, «εξαφάνισαν» με τη δική τους παρουσία την προσωπικότητα των τέκνων τους. Μπορεί πάλι ως γονείς  να ήταν τόσο πολυάσχολοι που να μην τους έμενε πολύς χρόνος να περάσουν με τα παιδιά τους, ίσως και λόγω ειδικών συνθηκών. Που μας ήρθαν τώρα όλες αυτές οι σκέψεις; Είμαστε σίγουροι ότι αν παρακολουθείτε την τρέχουσα επικαιρότητα των ημερών δεν θα μας κάνετε αυτή την ερώτηση διότι θα καταλάβατε.