Άκουσον άκουσον
Δικαιώματα
Δηλώσεις γειτόνων για το ζευγάρι της διπλανής πόρτας: «Δεν μάλωναν, δεν είχαν δώσει ποτέ δικαιώματα. Δεν ακουγόταν ποτέ κάποια φασαρία. Και οι δύο ήταν καλά». Πόσο καλά; Τόσο όσο ο σύζυγος να σφάξει, χωρίς έλεος, τη σύζυγο με απανωτές μαχαιριές και ακολούθως να δώσει κι ο ίδιος τέλος στη ζωή του πηδώντας από το μπαλκόνι του διαμερίσματος τους, αδιαφορώντας για τα δύο παιδιά που έμειναν πίσω, σε νεαρές ηλικίες, να σηκώσουν το αβάσταχτο βάρος, τις τεράστιες συνέπειες, το βαθύ ψυχολογικό τραύμα, μιας οικογενειακής τραγωδίας, εφ΄ όρου ζωής. Ξεπερνιέται ποτέ αυτό; Οι «δηλώσεις» που αναφέραμε στην εισαγωγή έγιναν στα κανάλια που έσπευσαν με φούρια στον τόπο του εγκλήματος να καλύψουν το σχετικό ρεπορτάζ, με τους ανάλογους δραματικούς τόνους. Γείτονες, αστυνομικοί, δημοσιογράφοι, συγγενείς, όλοι βρέθηκαν εκεί, «εκ των υστέρων» βεβαίως. Για να προλάβει το κακό, δεν βρίσκεται ποτέ ούτε ένας