Άκουσον άκουσον
Καφενείου υμνολογία
Θα αναγνωριστεί άραγε ποτέ η μεγάλη προσφορά των Καφενείων;
Θα αναγνωριστεί άραγε ποτέ (ρητορικά & μεταφορικά μιλώντας βεβαίως) η μεγάλη προσφορά των Καφενείων, κυρίως στα μικρά χωριά και στην, όπως συμβαίνει σε πολλές περιοχές της, «μακριά από όλους και από όλα», κρητική ύπαιθρο; Όπου παραμένει ακόμα ανοιχτό έστω και ένα Καφενείο, εκεί που κάποτε υπήρχαν τρία, τέσσερα και βάλε, αυτό δίνει ζωή στο χωριό, αποτελεί το κέντρο του, εκεί αφήνουν οι ταχυδρόμοι γράμματα, δέματα και λογαριασμούς, εκεί θα σταθεί ένας περαστικός, ένας επισκέπτης, θα πάρει πληροφορίες, θα μάθει κάτι για τον τόπο, από κει (καθώς τα περισσότερα λειτουργούν και ως μικρά μπακάλικα) θα ψωνίσουν οι νοικοκυραίοι κάποια χρειαζούμενα. Πόσο έρημο, άδειο, τολμούμε να πούμε και «αφιλόξενο», φαίνεται , αλήθεια, ένα χωριό χωρίς ένα
Καφενείο, ανοιχτό για τους ντόπιους και τους περαστικούς…