…Και κλάμα η κυρία!

Πολύ κλάμα (βουβό) έχουν ρίξει τα κυβερνητικά στελέχη που παλεύουν για την επίλυση του καυτού ζητήματος των περικοπών συντάξεων χηρείας, όχι βέβαια γιατί την κυβέρνηση την έπιασε ο πόνος για τις χήρες και τους χήρους –κακό πράμα η μοναξιά- αλλά διότι αναλογίζεται το βαρύ πολιτικό κόστος που θα επωμιστεί, δυσαρεστώντας ψηφοφόρους που ηλικιακά, παραδοσιακά την ψηφίζουν. Με βάση το ισχύον νομικό πλαίσιο, μετά την τριετία οι δικαιούχοι χηρείας θα πρέπει να χάνουν τη μισή σύνταξή τους σε περίπτωση που αναλάβουν εργασία ή συνταξιοδοτηθούν, με τη σύνταξη να μειώνεται από το 70% στο 35% της αρχικής παροχής. Δηλαδή το ύψος των συντάξεων των δικαιούχων που προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα (σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο) πρέπει να μειωθεί κατά 50% μετά την πάροδο της τριετίας (από το 70% στο 35%) σε περίπτωση ανάληψης εργασίας ή συνταξιοδότησης. Η περικοπή έπρεπε να είχε εφαρμοστεί από το 2020, αλλά εφαρμόστηκε μόνο στις συντάξεις του δημόσιου τομέα και του ΟΓΑ.