Κούπεπε… Οπεκεπέ

«Κούπεπε»… Οπεκεπέ: Το γνωστό (άσμα να το πούμε;) που συνδυάζεται με ταυτόχρονη στριφογυριστή κίνηση στις παλάμες και των δύο χεριών που συνηθίζουν να κάνουν γονείς και παππούδες-γιαγιάδες στα μωρά, αφιερώνεται εξαιρετικά στο… νεογέννητο «νέο ΟΠΕΚΕΠΕ» που κλείνει τα παλιά τεφτέρια (νομίζει) και κουρνιάζει στη μητρική αγκάλη της ΑΑΔΕ, μπας και απαλλαγεί από το να ξανακυλήσει στις βαριές αμαρτίες του παρελθόντος (για τις οποίες έρχεται ο πέλεκυς της δικαιοσύνης). Η όλη υπόθεση έχει, βέβαια, πολύ δρόμο μπροστά της και το πιο πιθανόν είναι ότι κάποιοι έχουν χάσει τον ύπνο τους. Την απάντηση στο «Γιατί άραγε» μπορεί να την αντιληφθεί ο καθένας.