Μα που είναι το κράτος;

«Μα που είναι το κράτος;» αναρωτιέται συχνά «αγανακτισμένος», ο Νεοέλληνας. Το
κράτος αγαπητέ είναι εκεί που (δεν) ήταν όταν έκτιζες πάνω στο κύμα, όταν μπάζωνες το
ρέμα, όταν καταπατούσες δημόσιο χώρο, όταν κάλυπτες τον ακάλυπτο, όταν καταλάμβανες
το πεζοδρόμιο, όταν πετούσες τα σκουπίδια σου στο ποτάμι να καταλήξουν στη θάλασσα,
όταν γενικώς σε βόλευε η απουσία αυτού του κράτους για να κάνεις τις καραμπινάτες
παρανομίες σου εις βάρος των συμπολιτών σου, των… παιδιών σου & των εγγονιών σου.
Διότι τους στενούς δρόμους, τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια, τα εξαφανισμένα ρέματα, τις
χτισμένες παραλίες θα τα βρουν μπροστά τους όλες οι επόμενες γενιές.