Μα που πάνε;

Μεσαρίτης, «γέννημα θρέμμα» κωμόπολης-έδρας Δήμου του Κρητικού νότου, μας έλεγε
πως αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια με την κίνηση των οχημάτων σε κεντρικούς
δρόμους είναι απίστευτο, καθώς η αυξημένη ροή δεν γνωρίζει μέρες και ώρες, είναι
διαρκής! Ο ίδιος αναρωτιόνταν πως είναι δυνατόν, μέρα με κλειστά τα μαγαζιά, ώρες που
έχουν κλείσει τα καταστήματα, έχουν σχολάσει προ πολλού γραφεία και υπηρεσίες και
λογικά ο κόσμος θα έπρεπε να ξεκουράζεται στα σπίτια του, στον κεντρικό δρόμο της
κωμόπολης, όπου ζει ο σχολιαστής του θέματος, να υπάρχει απογευματινές ώρες
μποτιλιάρισμα μεγάλου μήκους, με εκνευρισμό, κόρνες, «βήμα σημειωτόν», να γίνεται «της
κολάσεως». Όπως ανέφερε ο άνθρωπος, που έβλεπε το σκηνικό από το μπαλκόνι του,
«ειλικρινά θα ήθελα να τους ρωτήσω “μα που πάτε τέτοια ώρα; Ποια ήταν η σημαντική,
ανάγκη, υποχρέωση, δουλειά ή οτιδήποτε άλλο που σας έβγαλε στο δρόμο;”». Ενδιαφέρον
θα είχε πάντως, ένα τέτοιο… «γκάλοπ».