Εκπαίδευση
Συχνές ερωτήσεις που ακούει ένας λογοθεραπευτής
Από την Λιάνα Φιτσάκη, Λογοθεραπεύτρια - Μέλος του Συλλόγου Επιστημόνων Λογοπαθολόγων
Ας δώσουμε απαντήσεις στις πιο συχνές ερωτήσεις που έχουν οι γονείς:
• Σε ποια ηλικία πρέπει να αναζητήσω βοήθεια για το παιδί μου;
Ο λογοθεραπευτής ασχολείται με παιδιά από την παιδική τους ηλικία, ακόμη και από την ηλικία των 2 ετών, μέχρι και την ενηλικίωσή τους. Αν το παιδί σας παρουσιάζει δυσκολίες στο λόγο, στην ομιλία ή επικοινωνία, τότε θα είναι καλό να απευθυνθείτε άμεσα σε έναν λογοθεραπευτή για μια αξιολόγηση.
• Πώς οργανώνεται ένα πρόγραμμα λογοθεραπείας;
Το πρόγραμμα αποκατάστασης λόγου και ομιλίας είναι εξατομικευμένο. Ο θεραπευτής βάση της αξιολόγησης, θέτει στόχους και προσαρμόζει το θεραπευτικό πρόγραμμα ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού.
• Πόσο διαρκεί η λογοθεραπευτική αποκατάσταση και με ποια συχνότητα;
Η διάρκεια και η συχνότητα της λογοθεραπείας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ο πιο σημαντικός είναι το είδος και ο βαθμός των δυσκολιών που αντιμετωπίζει το παιδί. Επίσης, εξαρτάται από την συνεργασία του παιδιού και των γονιών, καθώς δεν αρκεί η δουλειά που γίνεται κατά την συνεδρία, πρέπει να γίνεται προσπάθεια και στο σπίτι.
• Μπορεί μια διαταραχή στον λόγο να επηρεάσει την σχολική επίδοση του παιδιού;
Τα παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν δυσκολίες στην ανάγνωση, στην κατανόηση κειμένου ή/και νοήματος, στην οργάνωση του γραπτού λόγου ή/και της κριτικής τους σκέψης κ.ά. Οι πιθανότητες εμφάνισης αυτών των δυσκολιών μειώνονται, αν υπάρξει έγκαιρη παρέμβαση.
• Γιατί είναι σημαντικό να αντιμετωπισθούν άμεσα οι δυσκολίες στο λόγο και στην ομιλία;
Το κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό ανάπτυξης, ωστόσο δεν πρέπει να μένουμε στο ότι το παιδί μας είναι μικρό και θα μιλήσει αργότερα. Αν υπάρχει υποψία για κάποια δυσκολία, θα ήταν χρήσιμο να λάβει μια λογοθεραπευτική αξιολόγηση. Μπορείτε να καλέσετε στο 6983779859 ή 28920-29125 για να πραγματοποιήσουμε μία δωρεάν αξιολόγηση. Η έγκαιρη παρέμβαση θα βοηθήσει το παιδί να αποφύγει τις δευτερογενείς συνέπειες, όπως: χαμηλή αυτοεκτίμηση, μειωμένη κοινωνική δραστηριότητα, φόβο για επικοινωνία και έκφραση, μαθησιακές δυσκολίες.
