Ώρα της κάλπης;

Το ότι διανύουμε εδώ και καιρό «προεκλογική περίοδο», το έχουν αντιληφθεί οι πάντες πλέον. Μια «ιδιαίτερη» προεκλογική περίοδο θα πρέπει να συμπληρώσουμε καθώς η ημερομηνία διεξαγωγής των εθνικών εκλογών παραμένει νεφελώδης, καλυπτόμενη πίσω από τη γενικόλογο φράση «θα γίνουν στην ώρα τους», φράση που σηκώνει άπειρες ερμηνείες. Οι όποιες επιμέρους «διευκρινίσεις» περί ορίζοντα και χρονοδιαγράμματος «τετραετίας» όχι μόνον δεν φωτίζουν επαρκώς τις κυβερνητικές προθέσεις αλλά επιτείνουν το όλο κλίμα αναμονής. Ακόμα και ο πλέον αμέτοχος με τα κοινά, αυτός που δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα και δεν παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις, αντιλαμβάνεται δια γυμνού οφθαλμού την προεκλογική ατμόσφαιρα που κυριαρχεί αρκετούς μήνες τώρα στον τόπο. Η (ξεχασμένη) επαρχία λειτουργεί συχνά και ως… πολιτικό βαρόμετρο καθώς όταν όλοι αρχίζουν αιφνιδίως να τη θυμούνται, αυτό σημαίνει… «εκλογές», ότι ήρθε η ώρα να της ζητήσουν ψήφο. Ωμή διατύπωση που ίσως αδικεί κάποιους πολιτικούς ωστόσο αποτελεί μια κοινή πεποίθηση στον απλό κόσμο.

Αδιαμφισβήτητο γεγονός πάντως αποτελεί το ότι η «κινητικότητα» βουλευτών, πολιτικών και των «συν αυτώ» τον τελευταίο καιρό είναι ιδιαίτερα αυξημένη. Μέχρι και λίστες ονομάτων (πιθανών) «υποψηφίων» κυκλοφορούν στον τύπο. Το ίδιο αδιαμφισβήτητο και το ότι ακόμα και άτομα από το κυβερνητικό στρατόπεδο εκφράζουν πλέον τη σκέψη ότι θα πρέπει να πάμε για εκλογές.

Με μια ειδησεογραφία -αρνητική για την κυβέρνηση- που τρέχει συνεχώς και επηρεάζει τις σφυγμομετρήσεις, δεν χρειάζεται να είσαι πολιτικός αναλυτής για να υποθέσεις ότι το κόμμα της εξουσίας μάλλον δεν ωφελείται από την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.  Πρωτίστως βεβαίως δεν ωφελείται ο τόπος με μια πολιτική σκηνή που παραπέμπει πλέον σε «καράβι (που ετοιμάζεται) να κινήσει». «Η εκλογολογία δημιουργεί νοσηρό κλίμα», «η εκλογολογία θέτει τη χώρα σε νεκρή ταχύτητα» είναι φράσεις διατυπωμένες από πολιτικούς. Φράσεις που μπορεί να ειπώθηκαν για να ζητήσουν να σταματήσει η εκλογολογία, ωστόσο παραδέχονται τη μεγάλη αλήθεια ότι το κλίμα πρέπει κάποια στιγμή να ξεκαθαρίσει. Και αυτό το «ξεκαθάρισμα» οδηγεί -με την απλή λογική του μέσου πολίτη- σχεδόν αναπόφευκτα στο εκλογικό παραβάν.