Αδικημένοι δημότες

Στα χρόνια των Καποδιστριακών, μετέπειτα Καλλικρατικών (και έπεται συνέχεια ως Κλεισθενικών) Δήμων, πολλές Δημοτικές Ενότητες  αισθάνονται «αποκομμένες» από την έδρα, το κέντρο της Δημοτικής Αρχής. Για πολλούς εκ των δημοτών, η λέξη «αδικημένες» θα εξέφραζε καλύτερα τις Δημοτικές τους Ενότητες και το πρόβλημα της απόστασης που, ουσιαστικά και μεταφορικά, αισθάνονται ότι υπάρχει ανάμεσα  σε αυτές και τον κεντρικό Δήμο. Όσο και αν οι Δημοτικοί Άρχοντες θα διαφωνήσουν -με επιχειρήματα ή χωρίς- στην παραπάνω διαπίστωση, οι δημότες έτσι νοιώθουν, όπως φαίνεται από τα παράπονα και την πικρία που εκφράζουν με κάθε ευκαιρία. Το ερώτημα είναι τι έχει κάνει η τι προτίθεται να κάνει κάθε Δημοτική Αρχή για να αισθάνονται όλοι οι δημότες της ότι αποτελούν μέρος ενός ενιαίου δήμου με ίσες ευκαιρίες, δυνατότητες και ισόρροπη ανάπτυξη;

Μπορεί στα αλήθεια ένας Δημοτικός Άρχοντας να κοιτάξει στα μάτια τους δημότες του πιο απομακρυσμένου χωριού του και να τους διαβεβαιώσει ότι δεν θα αισθανθούν ποτέ παραγκωνισμένοι και αφημένοι στην τύχη τους; Όχι βεβαίως στα λόγια, αλλά στις πράξεις. Δίνοντας καθημερινά το παρών ως δημοτική αρχή στα προβλήματα του κάθε χωριού, οικισμού, γειτονιάς, περιοχής. Να είναι εκεί πριν την πλημμύρα ή την κατολίσθηση ή την όποια φυσική καταστροφή με οχυρωματικά έργα, με μέτρα πρόληψης, με τεχνικές εργασίες, με αναπλάσεις με οτιδήποτε θα προσφέρει στους δημότες το αίσθημα της ασφάλειας, της σιγουριάς, της ικανοποίησης ότι ο Δήμος τους, τους νοιάζεται, τους προφυλάσσει, τους φροντίζει.

Η Δημοτική Αρχή δεν δικαιούται να βρίσκει εκ των υστέρων δικαιολογίες ότι δεν ήξερε, δεν πρόλαβε, δεν περίμενε, και να εμφανίζεται –αν εμφανίζεται- εκ των υστέρων σε μια περιοχή που π.χ. στην πρώτη γερή νεροποντή  μετρά ζημιές που θα μπορούσαν να είχαν προβλεφθεί και αποφευχθεί με έγκαιρα έργα. Σε συνεργασία με τους δημοτικούς εκπροσώπους των κατοίκων και τους ίδιους τους κατοίκους του κάθε χωριού –που φυσικά γνωρίζουν όσο κανείς τι χρειάζεται η περιοχή τους σε τεχνικά έργα αλλά και σε θέματα καθημερινότητας- θα έπρεπε ακόμα και η πλέον απομακρυσμένη περιοχή του κάθε Δήμου να αποτελεί «τη βιτρίνα του»- αποδεικνύοντας ότι όλοι οι δημότες «μετρούν» το ίδιο, όχι μόνον όταν… μετράται η ψήφος τους, αλλά κυρίως όταν η δημοτική αρχή αναμετράται με τα προβλήματα τους.