Αμήχανοι πολιτικοί

Μια μόνο λέξη, η λέξη «αμηχανία», θα μπορούσε να περιγράψει εύγλωττα το πολιτικό σκηνικό στην παρούσα συγκυρία εν Ελλάδι, στο κατώφλι της νέας χρονιάς που έχει οριοθετηθεί ως το έτος που θα αποχαιρετήσουμε, έστω και τυπικά, τα μνημόνια (όχι όμως τα σκληρά μέτρα, τα οποία παραμένουν, για να μην παρεξηγούμαστε). Αμήχανοι είναι πρωτίστως οι κυβερνώντες -και μην τους βλέπετε λαλίστατους όταν επιχειρούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα-  μπροστά σε μια πραγματικότητα που τη χωρίζει αβυσσαλέο χάσμα όχι μόνο από τις προεκλογικές τους υποσχέσεις (αυτό πια φαίνεται να το έχουν αποδεχτεί, ως το πλέον φυσικότερο πράγμα, οι πάντες) αλλά από την ίδια την ιδεολογική τους ταυτότητα. Έχοντας το βλέμμα τους από τη μια στην αξιολόγηση που πρέπει να ολοκληρωθεί επιτυχώς για να λάβει η χώρα νέα δανεικά και από την άλλη στις κάλπες της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης, η κυβέρνηση ψάχνει τρόπους να ισορροπήσει σε δύο βάρκες υπό δυνατό κυματισμό, μοιάζοντας όχι μόνον αμήχανη αλλά «μετέωρη» πάνω από το κενό.

Αμήχανη είναι ολοφάνερα, για διαφορετικούς λόγους, και η μείζων αντιπολίτευση που αναζητά πρωταγωνιστική θέση   στο πολιτικό σκηνικό, δίνοντας ωστόσο ενίοτε την εντύπωση ότι ακόμα ψάχνει το ρόλο της. Η αντιπαράθεση στο πεδίο  των μνημονίων δεν έχει πλέον τόπο να σταθεί, αφού όλοι, δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι, ως κυβερνώντες από την ίδια στενωπό-μονόδρομο θα περάσουν, και από την άλλη το σύνθημα «εκλογές εδώ και τώρα»  μάλλον δεν απέδωσε τα αναμενόμενα γιατί είναι σαφές ότι μια κοινωνία τσακισμένη, όσο απογοητευμένη κι αν είναι από μια κυβέρνηση, δεν τρελαίνεται να τρέχει από κάλπη σε κάλπη. Όσο για τη μάχη στα λασπόνερα των υπαρκτών ή υποτιθέμενων σκανδάλων -που θα χρειαστεί χρόνο ή μάλλον χρόνια για να καταλήξει κάπου και αν- αυτή δεν ωφελεί κανέναν και προπάντων, στη δεδομένη συγκυρία, δεν ωφελεί τη χώρα που δεν χρειάζεται εμφύλιες αντιπαραθέσεις αλλά συμμαχίες και εθνική ομοψυχία.

Η αμηχανία θα λέγαμε ότι αφορά όχι μόνο τη μείζωνα αλλά και ολόκληρη την αντιπολίτευση γιατί το, ομολογουμένως πιασάρικο για προσέλκυση ψήφων δυσαρεστημένων πολιτών, προεκλογικό πυροτέχνημα για «σκίσιμο μνημονίων & το τέλος των μέτρων» κάηκε δια παντός από την παρούσα κυβέρνηση. Οι πλέον αμήχανοι όλων όμως είναι αναμφισβήτητα οι πολίτες της χώρας μας που παρακολουθούν αποσβολωμένοι μια πραγματικότητα που προχωρά ερήμην τους κι όπου πλέον το λόγο έχει η… θεά τύχη που –τι άλλο να πούμε πια;- μακάρι να σταθεί ευνοϊκή μαζί μας…