Αναζήτηση ενόχων

«Εν όψει της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης  που έχει ήδη άτυπα ξεκινήσει. κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι, αναμένεται ότι θα  δώσουν μια από τις σκληρότερες προεκλογικές μάχες των τελευταίων χρόνων με ποθητό λάφυρο την εξουσία, την πολιτική επιβίωση και το κομματικό κέρδος. Το μέγα θέμα και ερώτημα είναι «τι όπλα» προτίθενται να χρησιμοποιήσουν σε αυτή τη μάχη; Όπλο τους θα είναι τα δυνατά επιχειρήματα, οι τεκμηριωμένες προτάσεις, η εύστοχη εποικοδομητική κριτική με κύριο στόχο το καλό της  χώρας- δηλαδή την σωτηρία της; Ή μήπως -λέμε μήπως- η μάχη θα δοθεί με όπλα τις επιχειρούμενες αποκαλύψεις, υπαρκτών ή ανύπαρκτων,   «σκανδάλων», την αμαύρωση της εικόνας του αντιπάλου,  τα… «ράμματα της γούνας» του καθενός, την εξόντωση πολιτικών σε προσωπικό επίπεδο; Με τις περισσότερες πιθανότητες για την μορφή που θα έχει η προεκλογική μάχη να γέρνουν ολοφάνερα  προς την πλευρά της… λασπομαχίας, ασφαλώς οι ψηφοφόροι μάλλον δεν έχουν και πολλά να ελπίζουν για έναν κοινό αγώνα παρατάξεων και πολιτών, με στόχο  όλων την έξοδο από την κρίση και την πορεία της χώρας προς την ανάπτυξη».

Το παραπάνω απόσπασμα από το «Ευθέως» του περασμένου Νοεμβρίου αποδεικνύεται μάλλον «προφητικό» αν κρίνει κανείς από την τρέχουσα επικαιρότητα με τον «καταιγισμό αποκαλύψεων», σύμφωνα με την κυβέρνηση, για την εμπλοκή πολιτικών της αντιπάλων σε χρηματισμούς και οικονομικά σκάνδαλα. Όσο βεβαίως δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι το παλαιό πολιτικό σύστημα που κυβέρνησε επί δεκαετίες έχει εγκληματικές ευθύνες για το σημείο μηδέν που έφτασε η Ελλάδα και ότι κάποιοι πολιτικοί περισσότερο νοιάστηκαν για την τσέπη τους και το προσωπικό τους συμφέρον λειτουργώντας εις βάρος της χώρας και των πολιτών της, άλλο τόσο δεν έχει κανείς και πολλές αμφιβολίες ότι το βασικό κίνητρο των νυν κυβερνώντων για την επιχειρούμενη αποκάλυψη πιθανών σκανδάλων του παρελθόντος είναι να αναδείξουν τους εαυτούς τους, στα μάτια των ψηφοφόρων, σε «τιμωρούς της διαφθοράς» εξασφαλίζοντας τη δική τους πολιτική επιβίωση και μακροημέρευση στην εξουσία μέσα από την σπίλωση των πολιτικών τους αντιπάλων.

Το να πέσει άπλετο φως στις κάθε είδους «λαμογιές» πολιτικών  που συνέβαλαν στη λεηλασία της ίδιας της χώρας μας αλλά και σε όλες τις λανθασμένες τακτικές του πολιτικού συστήματος που συντηρούν ένα τοξικό περιβάλλον όπου η ανάπτυξη δεν έχει περιθώρια να βλαστήσει ενώ βρίσκει πρόσφορο έδαφος να ανθίσει η αυθαιρεσία,  είναι ασφαλώς κάτι που επιθυμούν όλοι οι πολίτες που πληρώνουν με βαρύ τίμημα -και θα συνεχίσουν να πληρώνουν για πολλές δεκαετίες ακόμα- τα λάθη όλων των κυβερνώντων παλιών και νέων. Ένα διαρκές ωστόσο κλίμα κατηγοριών, καχυποψίας, αναζήτησης ενόχων ως κυρίαρχο θέμα στην πολιτική ατζέντα μοιάζει με τοξικό νέφος που απλώνεται ολοένα και περισσότερο  πάνω από τη χώρα μας τη στιγμή που αυτή έχει μέγιστη ανάγκη να ανασάνει, να σταθεί όρθια στα πόδια της να πιστέψει και να ελπίσει στην ανάκαμψη της. Δυστυχώς όλα δείχνουν ότι έτσι θα πορευτούμε μέχρι τις κάλπες…