Ελληνικό Καλοκαίρι

Το Καλοκαίρι εν Ελλάδι αποτελούσε πάντα μια… «ιερή» εποχή για τους πολιτικούς που σεβόμενοι απόλυτα «τα μπάνια του λαού» απέφευγαν να επηρεάσουν αρνητικά τις διακοπές του κοσμάκη με οτιδήποτε θα μπορούσε να βαρύνει την ψυχολογία του. Όλα αυτά προ κρίσης- διότι στα μνημονιακά χρόνια τέτοιες «ευαισθησίες» και «πολυτέλειες» δεν χωρούσαν. Το φετινό Καλοκαίρι, ωστόσο, η παρούσα κυβέρνηση σχεδίαζε να μας θυμίσει κάτι από τις παλιές εποχές πανηγυρισμών και εθνικής ανάτασης εορτάζοντας την (θεωρητική) έξοδο μας από τα μνημόνια γύρω στο τέλος του Αυγούστου. Αρχικά είχε ακουστεί η ιδέα για μια εκδήλωση υπό τη σκιά της Ακρόπολης (που τελικά αποσύρθηκε) και το επικρατέστερο σενάριο εορτασμών αφορά το ακριτικό Καστελόριζο τον τόπο απ΄όπου το 2010 ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είχε ανακοινώσει την είσοδο της Ελλάδας στα Μνημόνια και τώρα ο νυν πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να ανακοινώσει την ηρωική μας έξοδο-με κατάληξη ελπίζουμε όχι σαν αυτή του Μεσολογγίου.

Τα δραματικά γεγονότα που μεσολάβησαν στη χώρα, με τη φονική πυρκαγιά στην Αττική που συγκλόνισε το πανελλήνιο, σίγουρα δεν συμβάλλουν στην καλλιέργεια ούτε πανηγυρικού κλίματος, ούτε εθνικής ανάτασης. Με μαύρη ψυχολογική διάθεση παρακολουθήσαμε όλοι την εθνική τραγωδία με τις απώλειες μικρών παιδιών, ξεκληρίσματα οικογενειών, τα προσωπικά δράματα των ανθρώπων που έμειναν πίσω. Όλα αυτά με φόντο ένα καμένο τοπίο και με ολοφάνερες τις ευθύνες ενός κράτους ανοργάνωτου, δυσλειτουργικού και -στη συγκεκριμένη περίπτωση- «εγκληματικού». Με τα αποκαΐδια να καπνίζουν ακόμα τι ξένοιαστο καλοκαίρι να απολαύσεις και τι εορτασμούς να κάνεις σε μια χώρα που πενθεί ;

Ναι, οι Έλληνες έχουν αντοχές και αξίες, όπως φάνηκε από την τεράστια πανελλαδική ανταπόκριση στο να προσφερθεί άμεσα κάθε είδους συνδρομή και βοήθεια στους πληγέντες. Ναι η χώρα μας στα δύσκολα, «ενώνεται» και μάχεται- το χει αποδείξει και η ιστορία της- ξαναγεννιέται από τις στάχτες της. Μακάρι το τέλος του φετινού δύσκολου, περίεργου, «μαύρου» Καλοκαιριού να φέρει την αναγέννηση της χώρας μας. Όχι βέβαια με το «θεωρητικό» τέλος των Μνημονίων (τα οποία θα τα έχουμε στο σβέρκο μας για πολλά χρόνια ως χρεωμένη χώρα) αλλά με την ευκαιρία που μας δίνουν τα όσα πάθαμε για να μάθουμε πως εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν και για να προχωρήσουμε μπροστά πρέπει να αλλάξουμε πολλά-πρωτίστως τον παλιό κακό εαυτό μας.

                                                                                                Καλό Καλοκαίρι σε όλους σας!