Εμείς

Οι εορτασμοί μιας Εθνικής Επετείου, όπως αυτή της 25^ης Μαρτίου, πέρα από τους πανηγυρισμούς και τις αποδιδόμενες τιμές στους προγόνους μας στους οποίους χρωστάμε την ελευθερία μας, θα πρέπει να αποτελούν πάντα την ευκαιρία για γόνιμες σκέψεις όσον αφορά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας. Η ιστορία θα έπρεπε να μας έχει διδάξει πολλά, καθώς η χώρα μας πέρασε από τόσες πολλές δοκιμασίες και επίβουλους κατακτητές, έχοντας μια «εμπειρία» αιώνων, αποκτημένη με φωτιά και ατσάλι, με αίμα και θυσίες. Το κυριότερο, σημαντικότερο, πολυτιμότερο μήνυμα που οι Έλληνες δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε, είναι ότι ενωμένοι καταφέρνουμε πολλά, διχασμένοι κινδυνεύουμε από καταστροφή. Η εθνική ομοψυχία είναι ασπίδα, χτίζει υψηλά τείχη, δεν αφήνει κερκόπορτες, κρατά όρθια τη χώρα, μας προστατεύει από κάθε εχθρό.

«Εμείς»: Σε αυτή τη λέξη οφείλουμεως Έλληνες να δώσουμε όλο το βάρος σε όλους τους τομείς της ζωής μας αν θέλουμε προκοπή, πρόοδο, ευημερία, ειρήνη. Οι πρόγονοι μας, με τους κοινούς αγώνες που έδωσαν για την ελευθερία, μάς απέδειξαν ότι το «εμείς» είναι η βασική προϋπόθεση για να νικήσουμε ενωμένοι κάθε εχθρό, για το κοινό καλό, για το σύνολο, για την Πατρίδα μας- τη «μητέρα Ελλάδα» που δεν διαχωρίζει τα παιδιά της. Εμείς, όλοι εμείς, αυτή την τιμημένη ιστορία της χώρας μας οφείλουμε να την σεβαστούμε και να την συνεχίσουμε.

Ζούμε σε εποχές όπου η σκιά του πολέμου μπορεί να σκιάσει ανά πάσα στιγμή τη «γειτονιά» μας και η διαπίστωση δεν γίνεται για να μας φοβίσει αλλά για να μας επισημάνει πως στους καιρούς μας δεν υπάρχουν πια ξεκάθαρα δεδομένα και αν θέλουμε ειρήνη πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για να την υπερασπίσουμε, να την διεκδικήσουμε, να την ανάγουμε στο ύψιστο αγαθό. Χτίζοντας συμμαχίες, πολιτευμένοι με ρεαλισμό, χωρίς διχόνοιες μεταξύ μας, επιλέγοντας την ουσία, τις σκληρές αλήθειες, την ωμή πραγματικότητα και όχι τον καθησυχασμό, την αποξένωση, την ουτοπία. Για να ξέρουμε που πατάμε και που πηγαίνουμε. Με ποιους συμπορευόμαστε. Τι κόσμο θέλουμε για μας και τις επόμενες γενιές.