Νότια Κρήτη
Φωνή Δημοτών
H φωνή των δημοτών πρέπει να ακούγεται όχι περιστασιακά, αλλά σε τακτική βάση.
Ένα από τα κύρια προσόντα που οφείλει να έχει ένας ενασχολούμενος με τα κοινά, ιδιαίτερα όταν τυχαίνει να κατέχει θέση εξουσίας, είναι η ικανότητα του «να ακούει». Να μην βρίσκεται αυστηρά περιορισμένος- κλεισμένος στο περιβάλλον ενός γραφείου, όπου -μεταφορικά μιλώντας- δεν φτάνουν οι ήχοι του δρόμου, οι κουβέντες της αγοράς, οι ψίθυροι και οι φωνές των πολιτών. Αυτά που συζητάει ο κόσμος, για τα προβλήματα, τις ανάγκες, τις ελλείψεις, τις δυσλειτουργίες του Δήμου, όπου ζει και εργάζεται ,θα πρέπει να φτάνουν στα αυτιά του Δημάρχου και των στελεχών της Δημοτικής Αρχής και βεβαίως θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Κανένας δεν αγαπά, δεν νοιάζεται, δεν “πονά” τον τόπο του περισσότερο από τον δημότη και τις δημότισσα που διαμένει, δραστηριοποιείται επαγγελματικά, μεγαλώνει εδώ τα παιδιά του και βεβαίως ενδιαφέρεται αυτός ο ο τόπος, αυτός ο δήμος να λειτουργεί σωστά, να προκόβει, να αναπτύσσεται, να έχει προοπτικές.
Δυστυχώς, πολύ συχνά, οι ενασχολούμενοι με τα κοινά, περιορίζονται στο χαρτοβασίλειο του γραφείου τους και στην τυπική διαδικασία της εκτέλεσης των όποιων καθηκόντων τους, αποκομμένοι από την πραγματική ζωή, τους πραγματικούς ανθρώπους, τις πραγματικές ανάγκες. Η συχνή και άμεση επικοινωνία με τους δημότες θα μπορούσε να διευκολύνει το έργο της κάθε δημοτικής αρχής που θα ήταν απόλυτα ενήμερη –από πρώτο χέρι!- για όσα θέματα απασχολούν το δήμο, ποια πρέπει να μπουν σε προτεραιότητα, ποια χρονίζουν, ποια επείγουν, ποια καθυστερούν αδικαιολόγητα να αντιμετωπιστούν. Όλα τα παραπάνω αποτελούν πολύτιμη γνώση και «όπλο» στα χέρια του εκάστοτε δημάρχου, για να κάνει σωστότερα τη δουλειά του.
Συνοψίζοντας θα λέγαμε πως η φωνή των δημοτών πρέπει να ακούγεται και είναι υποχρέωση του κάθε Δημοτικού Άρχοντα να βρει τρόπο πως μπορεί πρακτικά αυτό να συμβαίνει- όχι μια στις τόσες, όχι τυχαία, αλλά σε τακτική βάση. Από μια τέτοια πρακτική η πρώτη που θα ωφεληθεί θα είναι η Δημοτική Αρχή γιατί θα γνωρίζει καλύτερα που πατά και που πηγαίνει, χαράσσοντας το πρόγραμμα της με βάση τις πραγματικές ανάγκες των δημοτών της που ασφαλώς θα εκτιμούν το ότι υπολογίζεται η γνώμη τους, αισθανόμενοι υπερήφανοι για το δήμο τους.