Μερίδιο στην ανάπτυξη

Ως κάτοικοι μιας περιοχής «προνομιούχας» από πλευράς γεωγραφικής θέσης που απλώνεται από τα νότια κρητικά παράλια με τις μοναδικές ακτές, και φτάνει έως την Πάνω Ρίζα-στον ίσκιο του Ψηλορείτη, έχοντας στο κέντρο του τον εύφορο κάμπο της Μεσαράς, αναρωτιόμαστε -δικαίως- συχνά γιατί οι τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης της περιοχής μας παραμένουν ουσιαστικά αναξιοποίητες. Η όποια τουριστική και αγροτική ανάπτυξη στον τόπο μας προχωρά μεν -όπου προχωρά- χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά όχι με τους ρυθμούς που θα έπρεπε, ούτε συμβαδίζει με τις (απαρχαιωμένες & ελλιπείς έως ανύπαρκτες) υποδομές των Δήμων μας.

Σε μια περιοχή με εξαιρετικές προοπτικές, οι Δημοτικοί μας Άρχοντες φαίνεται να λειτουργούν με ράθυμες νοοτροπίες παλιών δεκαετιών, εκτελώντας ένα διεκπεραιωτικό ρόλο, περιοριζόμενοι στα «βασικά τους καθήκοντα», όπως ακριβώς θα έκανε και ένας ομόλογος τους της δεκαετίας του ΄50. Καθώς όμως βρισκόμαστε στο 2019, αυτές οι νοοτροπίες παρελθόντος λειτουργούν ως τροχοπέδη που δεν επιτρέπει στους Δήμους να περάσουν σε μια σύγχρονη εποχή ανάπτυξης, προς όφελος των πολιτών- προς όφελος κυρίως της νέας γενιάς των δημοτών τους που θα μπορούσαν να μείνουν στον τόπο όπου γεννήθηκαν, να δημιουργήσουν και να προσφέρουν στην τοπική οικονομία, αντί να υποχρεώνονται σε «ξενιτεμό».

Ένας Δήμαρχος νέας εποχής, όπως και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι και όλοι οι ενασχολούμενοι με τα κοινά, πρέπει να είναι απόλυτα εξοικειωμένοι με την τεχνολογία και τις απεριόριστες δυνατότητες της, να παρακολουθούν σε καθημερινή βάση τις εξελίξεις στα Προγράμματα που «τρέχουν», να είναι ενήμεροι για τα Χρηματοδοτικά Εργαλεία, τις νέες αντιλήψεις που αφορούν το Περιβάλλον, τις Εναλλακτικές Μορφές Ενέργειας, την Εξοικονόμηση Χρημάτων που εξασφαλίζεται από τη χρήση νέων υλικών και τεχνολογιών, κ.α. Και για να καταλήξουμε από εκεί που ξεκινήσαμε αυτό το κείμενο, γνωρίζοντας όλοι τις τεράστιες δυνατότητες του τόπου μας αξίζει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο. Εμείς οι ίδιοι οι δημότες πρέπει να μπούμε επιτέλους μπροστά, διεκδικώντας το μερίδιο της ανάπτυξης που μας αξίζει. Κι αυτό το μερίδιο είναι τόσο υψηλό που κάθε μας  χρονοτριβή και πισωγύρισμα στο να το διεκδικήσουμε μαχητικά, αποτελεί εγκληματική αμέλεια εις βάρος όλων μας και κυρίως εις βάρος των παιδιών μας.