Στο χείλος του γκρεμού

Εν αναμονή του κλεισίματος της «αξιολόγησης» της χώρας μας από τους επόπτες της, ώστε να μπορέσει να λάβει μια ακόμα δόση δανεικών τα οποία χρειάζεται διακαώς, το κλίμα εν Ελλάδι παραμένει ρευστό ως ζεστή λάβα ηφαιστείου που ξεχειλίζει από τον κρατήρα του. Τα σενάρια περί αντοχών της κυβέρνησης και περί των πιθανοτήτων αυτή να αναγκαστεί να προσφύγει σύντομα στις κάλπες υπό το βάρος των εξελίξεων, δίνουν και παίρνουν, την ώρα που ακόμα και στο διεθνές σκηνικό τίποτα δεν είναι σταθερό και δεδομένο. Το θέμα της συνέχισης της συμμετοχής  του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου  στη «διάσωση» της χώρας μας συνοδεύεται από ευκρινές ερωτηματικό, ενώ η εκλογή νέου -και απρόβλεπτου- πλανητάρχη ανακατεύει την τράπουλα των εξελίξεων, όπου οι συνέπειες για την πατρίδα μας σε οικονομικά & εθνικά θέματα δεν μπορούν ακόμα να προεξοφληθούν ξεκάθαρα. Με τούτα και με κείνα, η Ελλάδα συνεχίζει να αναζητά έξοδο από την διαρκή κρίση που την έχει διαλύσει, βαδίζοντας ωστόσο σε περιφραγμένο με συρματοπλέγματα χώρο ναρκοπεδίου, όπου ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψουν δραματικές εξελίξεις.

Σ΄ ένα τόσο αρνητικό πολιτικοοικονομικό περιβάλλον, η ύπαρξη ικανών ηγετών θα ήταν η μόνη ελπίδα σωτηρίας για την Ελλάδα που μάλλον δεν ευτύχησε τα τελευταία χρόνια σε αυτό τον τομέα. Ικανός πολιτικός σημαίνει πρώτα από όλα και πάνω από όλα έξυπνος, εύστροφος πολιτικός. Έτοιμος να προβλέψει τις εξελίξεις και να τις προλάβει. Χαρισματικός στο να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους πολίτες, όχι με απατηλές μεθόδους και κίβδηλες υποσχέσεις αλλά πείθοντας με την πολιτική του, ότι  μπορεί να μας βγάλει από τα αδιέξοδα, έστω και σε βάθος χρόνου, έστω και μετά από θυσίες που όμως θα πιάσουν τόπο. Ικανός πολιτικός είναι εκείνος που γνωρίζει ότι χωρίς εθνική συνεννόηση & ομοψυχία νίκη απέναντι στον κοινό εχθρό, τα δραματικά οικονομικά προβλήματα της χώρας, δεν θα μπορέσουμε να επιτύχουμε ποτέ. Οι «μοναχικές» προσπάθειες της εκάστοτε κυβέρνησης, με σύσσωμη την αντιπολίτευση να την πολεμά διαρκώς σε ένα άτυπο, ανούσιο και επικίνδυνο εμφύλιο, δεν οδηγούν πουθενά. Κι όμως αυτό ήταν και δυστυχώς συνεχίζει να είναι το πολιτικό κλίμα στη δοκιμαζόμενη πατρίδα μας! Για πόσο καιρό άραγε θα συνεχίζουμε να πορευόμαστε με παρωπίδες στα μάτια, βαδίζοντας διαρκώς στο χείλος του γκρεμού;