Τα αυτονόητα

Σαν πολίτες ενός κράτους συχνά δυσλειτουργικού, κάτι που δυσκολεύει την καθημερινότητα μας και  δεν επιτρέπει την βελτίωση της ποιότητας ζωής μας, η γκρίνια έχει γίνει στο λαό μας «δεύτερη φύση». Γκρινιάζουμε πάντα και για τα πάντα, αφού τα αρνητικά, τα εξοργιστικά και τα «αδικαιολόγητα» που μας ενοχλούν και ενίοτε μας φέρνουν στα όρια μας είναι, ομολογουμένως, ανεξάντλητα. Από τον γεμάτο λακκούβες δρόμο που θα ακολουθήσουμε για να πάμε στη δουλειά μας, το κυκλοφοριακό πρόβλημα που αφορά πλέον σε καθημερινή βάση όχι μόνο τα μεγάλα αστικά κέντρα αλλά ακόμα και τα χωριά και τις κωμοπόλεις της επαρχίας και την έλλειψη χώρων στάθμευσης, μέχρι  τις μικρές «χωματερές» που συναντά κανείς στα πιο πιθανά και απίθανα μέρη και τους  συχνά ξεχειλισμένους -και κατά κανόνα άπλυτους- κάδους απορριμμάτων δίπλα στα μαγαζιά και στα σπίτια, οι αιτίες και οι αφορμές για γκρίνια είναι μέρος της κάθε μέρας μας. Άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, άνθρωποι με κινητικά προβλήματα, μητέρες που σπρώχνουν τα καροτσάκια των μωρών τους, οικογένειες με παιδιά που θέλουν να περπατήσουν σε κεντρικούς δρόμους νοιώθουν συχνά ότι βρίσκονται σε ένα «εχθρικό περιβάλλον» που δεν επιτρέπει την ασφαλή τους διέλευση, όταν θέλουν να κάνουν τα ψώνια τους ή να διεκπεραιώσουν τις δουλειές τους. Για χαλαρό περίπατο δε, ανάμεσα στα στενά πεζοδρόμια, στα μονίμως παρκαρισμένα οχήματα και στους διερχόμενους οδηγούς, ούτε λόγος…

Η γκρίνια, ωστόσο, από μόνη της αποτελεί μια παθητική στάση άνευ αντικρίσματος- αν οι πολίτες μέσα από το Δήμο τους, κάποιο φορέα, σύλλογο, ομάδα ανθρώπων, δεν διεκδικήσουν μαχητικά λύσεις σε όσα κάνουν δύσκολη -συχνά ανυπόφορη- την καθημερινότητα τους, τη ζωή της οικογένειας τους, τη ζωή των παιδιών τους. Ναι, πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι ακόμα και για τα «αυτονόητα», αυτά που είναι υποχρέωση της πολιτείας, των αρχών, των εκάστοτε «υπευθύνων», πρέπει να παλεύουμε, να απαιτούμε, να τα κερδίζουμε, βελτιώνοντας όλο και περισσότερο τη ζωή  μας, όπως οφείλουμε στον εαυτό μας και στα παιδιά μας. Ας συνειδητοποιήσουμε πως αναβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής μας, με φιλικά προς τον κάτοικο και τον επισκέπτη χωριά και κωμοπόλεις, τα οφέλη για την τοπική κοινωνία θα ήταν πολύπλευρα καθώς η εμπορική γενικά αλλά και η τουριστική ειδικά κίνηση της αγοράς θα αποτελούσε παράπλευρη ωφέλεια, προσφέροντας ισχυρές προοπτικές ανάπτυξης στον τόπο μας.