«Έφυγε» από τη ζωή ο Γιώργης Τζίτζικας

Την τελευταία του πνοή άφησε, «πλήρης ημερών», σε ηλικία 102 ετών, στις ΗΠΑ, όπου ζούσε μόνιμα με την οικογένεια του, έχοντας διατελέσει Πρόεδρος της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής, μια ξεχωριστή μορφή της Κρητικής Αντίστασης στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου με την Ομάδα Πετρακογιώργη, ο Γιώργης Τζίτζικας ή Μπαχρής από το Άνω Μέρος Ρεθύμνου.

Σε ανακοίνωση της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής, αναφέρονται τα εξής: «Με βαριά καρδιά ανακοινώνουμε το θάνατο του πολύτιμου και πρεσβύτερου πρώην Προέδρου της Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής Γιώργου Τζίτζικα 1918-2020.

Ο Γιώργος “έφυγε” με ήρεμο τρόπο στο σπίτι του, νωρίς το πρωί [της Μεγάλης Τετάρτης 15 Απριλίου] από φυσικά αίτια. Στέλνουμε στη σύζυγό του Μάργκο και ολόκληρη την οικογένεια Τζίτζικα και τους φίλους του τα ειλικρινά συλλυπητήρια και τη δύναμή μας σε αυτήν την δύσκολη στιγμή…».

Ο Γεώργιος Αριστείδη Τζίτζικας γεννήθηκε στο Άνω Μέρος στις 7 Ιουνίου 1918. Στρατεύτηκε στις 4 Απριλίου 1939 και υπηρέτησε στα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα με την ειδικότητα του σκοπευτή αντιαεροπορικών πυροβόλων.

Μετά την κατάρρευση του μετώπου (10 Απριλίου 1941) επέστρεψε στην Κρήτη, έλαβε μέρος και διέπρεψε στη Μάχη, στην περιφέρεια της Ρεθύμνης.

Αργότερα εντάχθηκε στην Αντίσταση -Ομάδα Πετρακογιώργη- και έδρασε στις περιοχές, Αμαρίου, Κέδρους, Ψηλορείτη, και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσαράς.

Έλαβε μέρος στη μάχη στο Τραχήλι (15 Αυγούστου 1943), στο σαμποτάζ στο γερμανικό φυλάκιο στα Ξεροκάμπια (22/23 Ιουλίου 1943), στη μάχη στη Μαδαρή (14 Αυγούστου 1944). Επίσης συνόδευσε Γερμανούς και Ιταλούς αιχμαλώτους στη Μέση Ανατολή.

Το 1946 συνόδευσε στην Ήπειρο τον Εμμανουήλ Παπαδογιάννη ο οποίος είχε διοριστεί εκεί ως Γενικός Διοικητής.

Στις 16 Δεκεμβρίου 1946 επιβιβάστηκε στο πλοίο «The city of Athens» με προορισμό την Αμερική, όπου και ζούσε μέχρι το θάνατό του.

Εξελέγη δύο φορές (1992, 1994) πρόεδρος της Παγκρητικής Ενώσεως Αμερικής.

Το 1959 του απενεμήθη το Αναμνηστικόν Μετάλλιον Εθνικής Αντιστάσεως 1941-1945 και το 2009 το Αναμνηστικό Μετάλλιο Εκστρατειών 1940-1941.

Το 2000 τιμήθηκε με το Οφφίκιον του Άρχοντος Δεπουτάτου από το Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως και του απονεμήθηκε ο Σταυρός του Αποστόλου Ανδρέα.

Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης τον τίμησε με τον Τίμιο Σταυρό του Αποστόλου των Εθνών Παύλου.

Το 2011 η Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών εξέδωσε τα απομνημονεύματά του με τίτλο «Ελευθερία και Δόξα Απομνημονεύματα 1939 – 1945».