Με ένα πελώριο «γιατί» στα χείλη όλων, ο τελευταίος αποχαιρετισμός στον Γιάννη

Βαρύς ο θρήνος, σήμερα μεσημέρι Σαββάτου 15 Μαΐου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννη Χωστού, στο Ηράκλειο, όπου η σύζυγος, η μάνα, οι στενοί συγγενείς και οι φίλοι, ανάμεσα τους και πολλοί Κρητικοί καλλιτέχνες, του Γιάννη Ρομπογιαννάκη από το Ζαρό, αποχαιρέτησαν, σε κλίμα σπαραγμού, τον 43χρονο Μουσικό που έφυγε αιφνίδια από τη ζωή την Παρασκευή.

«Ράγισαν καρδιές» στο θρήνο των συγγενών, της μάνας, της γιαγιάς και των πεθερικών του Γιάννη, με την σύζυγο του καθισμένη δίπλα στη σωρό του να του χαϊδεύει συνεχώς τα χέρια και το πρόσωπο, σιγοψιθυρίζοντας του λόγια αγάπης και σπαραγμού.

Πολλοί ήταν και οι συγχωριανοί του από το Ζαρό που έδωσαν το παρών. Το «πελώριο γιατί» στα χείλη όλων δεν μπορεί να απαντηθεί, το πλήθος από τις μαντινάδες, ωστόσο, που πλημμύρισαν το διαδίκτυο αλλά και ακούστηκαν στο «τελευταίο αντίο» στο Νέο Κοιμητήριο Ηρακλείου, όπου θα αναπαύεται πλέον ο ταλαντούχος και δημιουργικός καλλιτέχνης της κρητικής παράδοσης, δείχνει πόσο αγαπητός ήταν σε όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και μιλούν για έναν υπερευαίσθητο άνθρωπο. Ο Γιάννης εκτός από μουσικός ήταν και κατασκευαστής παραδοσιακών οργάνων, ενώ μεγάλη ήταν η συμβολή του στην ανάδειξη της ασκομαντούρας, δίνοντας της την αξία που της πρέπει στην κρητική μουσική του σήμερα.

Τα λόγια, αυτές τις δυσβάσταχτες ώρες  είναι περιττά και μόνο «δύναμη και κουράγιο» μπορεί να ευχηθεί κανείς για τη σύζυγο του Γιάννη, Μαρία Καράτζη-Ρομπογιαννάκη που πρέπει να σταθεί στήριγμα στα δύο, πολύ μικρά, αγόρια της, τη μητέρα του Γιάννη,  Μάρθα χήρα Γεωργίου Ρομπογιαννάκη, τα πεθερικά του Αντώνη και Σοφία Καράτζη, τη γιαγιά του Ελευθερία χήρα Ελευθερίου Νταβιγλάκη και όλους τους στενούς συγγενείς.