Αγαπώ το σχολείο μου, σαν το δωμάτιο μου και γι’ αυτό το …ζωγραφίζω!

Η αγάπη για το σχολείο δεν είναι κάτι που μπορείς να το πετύχεις μόνο με παραινέσεις του στυλ “να προσέχεις το σχολείο σου”, “να το διατηρείς καθαρό”, “να σέβεσαι τη δημόσια περιουσία και να μην την καταστρέφεις” και άλλα παρόμοια που κατά καιρούς ακούμε να λέγονται, ειδικά τις πρώτες μέρες που τα σχολικά κτίρια παραδίδονται φρεσκοβαμμένα και καθαρά για την νέα σχολική χρονιά.

Γράφει: Πόπη Πρωτογεράκη 

Αγάπη για το σχολείο σημαίνει το νιώθω σαν δικό μου, σαν το σπίτι μου ή καλύτερα μιας και μιλάμε για νεαρά παιδιά σαν τον χώρο μου, σαν το δωμάτιο μου, όπου μπορώ να το φτιάξω όπως θέλω, να του δώσω ότι χρώμα θέλω, να ζωγραφίσω στους τοίχους του, να αφήσω το αποτύπωμά μου σ’ αυτό, ακόμα κι όταν θα έχω αποφοιτήσει και δεν θα είμαι πλέον μαθητής και μαθήτριά του.

Μόνο που για να το κάνεις αυτό χρειάζεται το κίνητρο και φυσικά το “ελεύθερο”, ώστε η όποια παρέμβασή σου στη μουντή και μονόχρωμη όψη του, να μην θεωρηθεί “καταστροφή” αλλά “δημιουργική έκφραση”.

Τέτοια λοιπόν περιθώρια δημιουργικής έκφρασης έχουν βρει τα τελευταία χρόνια οι μαθητές και οι μαθήτριες του ΓΕΛ Ασημίου, που με την παρακίνηση και του ίδιου του Διευθυντή κ. Παναγιώτη Σάπιου, συναγωνίζονται μεταξύ τους, όχι μόνο στις γνώσεις και στις επιδόσεις αλλά και στις καλλιτεχνικές ανησυχίες.

Η ζωγραφική είναι το φόρτε τους και το αποτέλεσμα χρόνο με το χρόνο γίνεται όλο και καλύτερο, από τότε που ξεκίνησαν με τον πρώτο “πίνακα” με την “πόλη του μέλλοντος” μέχρι το τελευταίο δημιούργημα εμπνευσμένο από τον “Μικρό Πρίγκιπα” του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ.

Οι ζωγραφιές των παιδιών έχουν δώσει μια νότα δροσιάς στο σχολείο, κάνοντάς το πιο “ζεστό” και πιο “φιλόξενο”, πρωτίστως για τα ίδια τα μέλη της σχολικής κοινότητας. Αλλά και για τον επισκέπτη που θα βρεθεί στο προαύλειο του Λυκείου Ασημίου- όπως βρεθήκαμε εμείς την πρώτη μέρα του αγιασμού- οι δημιουργίες των παιδιών είναι αυτές που θα κεντρίσουν το βλέμμα και την προσοχή του.

Τα εύσημα για άλλη μια φορά, πρωτίστως, στα ίδια τα παιδιά που δείχνουν έμπρακτα ότι αγαπούν και προσέχουν το σχολείο τους, κάνοντας το “μοναδικό” αλλά και στον Διευθυντή για τις προοδευτικές παιδαγωγικές αντιλήψεις που πρεσβεύει και για τα “περιθώρια” ελεύθερης δράσης που αφήνει στα νέα παιδιά.

Το ανωτέρω αντί ενός τετριμμένου ρεπορτάζ για τον αγιασμό και την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς…

Και του χρόνου με πολλές καινούργιες τοιχογραφίες με το αποτύπωμα των ίδιων των παιδιών….