Editorial Γιάννης Μαθιουδάκης: “Τι Δήμο θέλουμε ;”

Ασφαλώς όλοι οι δημότες και οι δημότισσες έχουν έτοιμη την απάντηση στο ερώτημα του τίτλου, επιθυμώντας να ζουν, να εργάζονται και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους σε έναν Δήμο με σύγχρονες υποδομές, με καλή ποιότητα ζωής και με αξιοποίηση κάθε δυνατότητας για την διαρκή ανάπτυξη του.

Όσο εύκολο, ωστόσο, είναι να απαντηθεί το ερώτημα “τι Δήμο θέλουμε”, τόσο δύσκολο είναι να κατανοήσει κανείς γιατί ένας Δήμος με πληθώρα πλεονεκτημάτων και δυνατοτήτων, όπως είναι ο Δήμος Φαιστού, όχι μόνο μένει στάσιμος αλλά σε πολλούς τομείς οπισθοδρομεί… όπως π.χ. στην αρτιότητα & την ασφάλεια του οδικού του δικτύου, το οποίο, συμπεριλαμβανομένων και των αγροτικών δρόμων, βρίσκεται στην πλέον προβληματική κατάσταση όλων των τελευταίων χρόνων!

«Δήμος της λακκούβας» έχει πλέον χαρακτηριστεί ο Δήμος Φαιστού όχι μόνο από τους αγανακτισμένους δημότες του αλλά και από τους πολλούς διερχόμενους επισκέπτες της περιοχής που αν προλάβουν να δουν εγκαίρως τον…κρατήρα του καταστραμμένου  οδοστρώματος αναγκάζονται συχνά να οδηγήσουν στο αντίθετο ρεύμα για να αποφύγουν να πάθουν ζημιά, με ότι αυτό συνεπάγεται σε κινδύνους πρόκλησης τροχαίου! Οι δε αγροτικοί δρόμοι -που γίνονται απροσπέλαστοι στην πρώτη δυνατή βροχή- αποτελούν ξεχωριστό κεφάλαιο από μόνοι τους, ιδιαίτερα προβληματικό για αγρότες και κτηνοτρόφους που πολύ συχνά δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στις περιουσίες τους, στα χωράφια τους και στα μαντριά τους.

Τα προβλήματα του οδικού δικτύου, μέσα στις κωμοπόλεις, τα χωριά αλλά και στις αγροτικές περιοχές του Δήμου Φαιστού δεν είναι βεβαίως τα μοναδικά που ταλανίζουν τους δημότες του. Τα αναφέρουμε, ωστόσο, ως ενδεικτικό παράδειγμα της παντελώς αδικαιολόγητης αδιαφορίας για  αντιμετώπιση ενός μείζονος προβλήματος που οι «όποιοι υπεύθυνοι» είναι σαν να μην το βλέπουν, ενώ θα έπρεπε να είναι μέσα στις προτεραιότητες τους για να επιλυθεί. Μια ματιά στα σχόλια των δημοτών Φαιστού  στο διαδίκτυο για το πρωτοφανές χάλι των δρόμων του δήμου τους, δείχνει ότι η αγανάχτηση, για το συγκεκριμένο θέμα και όχι μόνο βεβαίως, έχει ξεχειλίσει. Εκείνοι ωστόσο που οφείλουν να δουν το πρόβλημα εθελοτυφλούν αλλά και κωφεύουν μπροστά στην κραυγή των πολιτών.