Η αυλή των χρωμάτων και των (ξεχωριστών) κάκτων

Σε μια κωμόπολη, όπως τις Μοίρες, έδρα του Δήμου Φαιστού, όπου το «πράσινο» δεν αποτελεί δυστυχώς προτεραιότητα ούτε των τοπικών αρχών ούτε των κατοίκων, είναι ενθαρρυντικό και άξιο πολλών επαίνων να βλέπεις κάποιους να κάνουν τη διαφορά φροντίζοντας με γλάστρες και φυτά την αυλή και τον κήπο τους ομορφαίνοντας όχι μόνο το σπίτι τους αλλά και τη γειτονιά τους.

Φωτορεπορτάζ: Γιάννης Φραγκιαδάκης

Πηγή έμπνευσης για αυτή τη μακρά εισαγωγή στάθηκε το σπίτι της κας Ελένης Θεοδωράκη, το οποίο βρίσκεται κάπου ανάμεσα στο Ειρηνοδικείο Μοιρών και στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης Γορτύνης & Αρκαδίας, με μια καταπράσινη αυλή, όπου κυριαρχούν διαφόρων ειδών και σχημάτων κάκτοι τους οποίους βλέπουμε και σε αρκετές γλάστρες στο διάδρομο και τα σκαλοπάτια της εισόδου.

Το ιδιαίτερα φροντισμένο -στις αυλές αλλά και στο εσωτερικό του- σπίτι της κας Ελένης (μητέρας του ιδιοκτήτη του γνωστού Βιβλιοπωλείου των Μοιρών «Λυχνάρι», Νίκου Θεοδωράκη) καθρεφτίζει τη νοικοκυροσύνη της ιδιοκτήτριας που αγαπά το χώρο όπου ζει με τον σύζυγο της αλλά και όπου μεγάλωσε η ίδια, αφού πρόκειται για το πατρικό της.

Ο μικρός χώρος του κήπου δεν εμπόδισε την κα Θεοδωράκη να φυτέψει μεγάλη ποικιλία ειδών με διάταξη που επιτρέπει στα φυτά να «αναπνέουν» αλλά και στην ίδια να κινείται με άνεση ανάμεσα τους για να τα φροντίζει. Η φροντίδα των φυτών είναι σίγουρα καθημερινή αφού δεν είδαμε… ούτε ένα περιττό φυλλαράκι πεσμένο στο χώμα. Συγχαίροντας την ιδιοκτήτρια του «πράσινου σπιτιού» που ομορφαίνει τις Μοίρες, υποσχόμαστε στους αναγνώστες μας να επανερχόμαστε κατά διαστήματα με ανάλογα θέματα που θα αφορούν φροντισμένες αυλές και κήπους του νότου, όχι μόνο για να απονείμουμε εύσημα σε όσους τους διατηρούν αλλά και για να παροτρύνουμε τις τοπικές κοινωνίες να βάλουν περισσότερο πράσινο στη ζωή τους και στη ζωή μας…

Υ.Σ  Όποιος αναγνώστης αγαπάει τους κήπους και τις ωραίες αυλές και έχει φτιάξει κάτι ανάλογο μπορούμε να το προβάλλουμε όπου κι αν βρίσκεται .