Νότια Κρήτη

Κυδωνάκης Μιχαλης: «Δεν διαπραγματεύομαι την αισθητική μου»

Κυδωνάκης Μιχαλης: «Δεν διαπραγματεύομαι την αισθητική μου»

Ο Μιχαλης Κυδωνάκης με καταγωγή από το Τυμπάκι του Δήμου Φαιστού και τον Πλατάνο Αμαρίου

A-
A+
27/12/2019 | 11:48

 

Από την Ύβα Κουμαντάκη

Ο Μιχαλης Κυδωνάκης με καταγωγή από το Τυμπάκι του Δήμου Φαιστού και τον Πλατάνο Αμαρίου είναι κατά κύριο επάγγελμα Μαθηματικός. Ωστόσο η μύηση του με τη μουσική ξεκίνησε πριν από 9 χρόνια (στα 26 του ) όταν έκανε δώρο στον εαυτό του ένα λαούτο.

Η ΜΑΓΕΙΑ

«Ήθελα πάντα ένα λαουτο, καθώς ήταν το όργανο που ο ήχος του πάντα με μάγευε. Έχοντας σαν πρότυπο τον Χρήστο Στιβακτάκη, έκανα στον εαυτό μου δώρο την δυνατότητα να εξελιχτώ πρώτα σαν άνθρωπος και κατ’ επέκταση σας μουσικός (αν προέκυπτε ) με την βοήθεια του λαούτου.
Το είχα μεράκι από μικρός, το ήθελα πολύ και έτσι έκανα το όνειρο μου πραγματικότητα»

ΑΠΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΣΕ ΜΑΘΗΤΗ

«Ξεκίνησα μαθήματα με τον Γιώργο το Ρινακάκη που πρώτα από όλα είναι καλός μου φίλος. Για ένα χρόνο έμαθα μαζί του πολλά. Με την πρώτη ευκαιρία μου έδωσε τη δυνατότητα να βρεθώ στο πάλκο με το σχήμα που συνεργάζεται.
Ανέλπιστο για εμένα ψάχνοντας και μελετώντας την μουσική μας παράδοση»

Με τον συνεργάτη του Γιώργο Σπανουδάκη

ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

«Το βασικό για εμένα ήταν ότι ξεκινώντας να μαθαίνω το λαούτο ένιωθα μια γαλήνη και μια ξεκούραση κάθε φορά που το έπιανα στα χέρια μου. Ο Ηχος του μου χαρίζει μια πληρότητα που τίποτα άλλο δεν μπορεί να μου την δώσει.
Στην παρέα με φίλους, μου δημιουργούσε ανάμεικτα συναισθήματα, νιώθοντας πάντα σεβασμό στον ήχο που βγάζουν οι χορδες του. Σήμερα σκέφτομαι πόση αγάπη μου έχει δώσει αυτό το όργανο, γαληνεύει η ψυχή μου μόλις το ακουμπήσω και παίξω μουσική».

Η ΕΠΙΛΟΓΗ

«Την μουσική την έχω μέσα μου πολύ ψιλά και δεν διάλεξα να εξαρτιέμαι οικονομικά από εκείνη. Αυτό με κάνει ακόμα πιο πολύ αυστηρό στις επιλογές μου και στις “εμπορικές εκπτώσεις” που τυχών να μου ζητηθούν.
Δεν διαπραγματεύομαι την αισθητική μου. Στις μουσικές μου επιλογές είμαι αυστηρός είτε είμαι μόνος μου, είτε σε μια παρέα ή στο πάλκο.
Αυτό που για κάποιον μπορεί να φαίνεται λίγο για εμένα είναι το πιο μεγάλο. Όλα είναι θέμα επιλογής».

Με τον κιθαρίστα Νικολιδάκη Γρηγόρη

Η ΠΡΩΤΗ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΠΑΛΚΟ

«Δεν νομίζω να θυμάμαι τι έπαιξα στη πρώτη εκδήλωση που βρέθηκα στο πάλκο. Αρρώστησε ένας μουσικός από το σχήμα του Κωστή Ψαρουλακη με τον Γιώργο Ρινακακη και με πήραν μαζί τους. Δεν μου το πρότειναν απλά μου το δήλωσαν. Δεν το είχα έως τότε στο μυαλό μου ούτε καν ότι θα βρεθώ σε αυτή τη θέση. Και όμως έγινε. Όσο μελετημένο ήταν να αποκτήσω λαούτο τόσο τυχαίο ήταν να παίξω μπροστά σε κόσμο».

Γιωργος Ρινακακης – Κώστας Ψαρουλάκης

Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

«Στο πέρασμα του χρόνου έκανα φροντιστήριο μαθηματικών σε ένα αγόρι από το Αμάρι, το Γιώργο Σπανουδάκη. Μιας και έπαιζε λύρα και τον είχα μαθητή βρήκε το θάρρος να μου ζητήσει να τον συνοδέψω σε κάποιες εκδηλώσεις που είχε και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία.
Με γεμίζει που έχω ένα σταθερό συνεργάτη και μπορώ να παράγω “δουλειά” ξέρω ότι σε ότι χρειαστώ είναι εκεί και ελπίζω να νιώθει και ο Γιωργος το ίδιο. Οι συνεργάτες οφείλουν ειλικρίνεια για να μπορούν να δέσουν. Ο χώρος του πάλκου έχει ευθύνη και είναι ψυχοφθόρος, η συχνή επαφή σε κάνει να βλέπεις τις καταστάσεις κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο για να τις αντιμετωπίσεις».

Με την Υβα Κουμαντάκη

Ο Μιχαλης έχει χαμηλό βλέμμα στο χώρο και κρατάει ήσυχους τόνους σταθερών επιλογών. Γράφει μουσική, διδάσκει και διδάσκεται καθημερινά νιώθοντας την ανάγκη να εξελιχθεί πάνω από όλα σαν άνθρωπος.