Λειψυδρία

Οποιοδήποτε θέμα, πρόβλημα, ανάγκη, ενός τόπου, μας περιοχής, ενός δήμου, περνά σε δεύτερη μοίρα όταν υπάρχει δραματική έλλειψη νερού που, ανεξάρτητα σε ποιους λόγους οφείλεται, υποχρεωτικά η αντιμετώπιση της (θα πρέπει να) αποτελεί κύρια προτεραιότητα! Το νερό, η ύδρευση-άρδευση αποτελεί ένα καίριο θέμα με ήδη ορατή την μάστιγα της ξηρασίας, της έλλειψης, της υποχρέωσης λήψης μέτρων. Το πρόβλημα αντί να περιορίζεται, γιγαντώνεται, μοιάζει εντελώς ανεξέλεγκτο και η όποια αδράνεια μας μοιάζει σαν «να έχουμε παραδοθεί στην μοίρα μας» περιμένοντας απλά τα χειρότερα.

Μια Δημοτική Αρχή είναι υποχρεωμένη να έχει πρώτο-πρώτο στην ατζέντα της το θέμα του νερού. Δεν υπάρχει δικαιολογία για το γεγονός ότι δημότες μένουν -εν μέσω ισχυρού καύσωνα- χωρίς ύδρευση! Το όποιο πρόβλημα βρίσκεται πίσω από την διακοπή υδροδότησης θα έπρεπε να είχε λυθεί «χθες»-όχι να περνούν μέρες χωρίς να διαφαίνεται λύση, φέρνοντας τις οικογένειες, θερινή περίοδο, σε απελπισία, εγείροντας θέμα δημόσιας υγείας.

Πηγή ζωής κυριολεκτικά το νερό, πρέπει να προστατευθεί, από όλους μας και πρωτίστως από τους φέροντες θέσεις εξουσίας & ευθύνης, με οργανωμένο σχεδιασμό, χάραξη στρατηγικής, λήψη μέτρων, να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού, να εξασφαλισθεί η επάρκεια του, να αποτελεί ένα δημόσιο αγαθό διαθέσιμο στους πολίτες που δεν θα πρέπει να το στερούνται για κανένα λόγο.

Πέρα από τις ευθύνες των –εντός ή εκτός εισαγωγικών- «υπευθύνων», όλοι μας θα πρέπει να αλλάξουμε τρόπο αντίληψης στη χρήση του νερού, να  συνειδητοποιήσουμε την πολυτιμότητα του, τους κινδύνους από τη σπατάλη του και την αλόγιστη χρήση του, να αγωνιστούμε, ως δημότες, ως σύλλογοι, ως υπεύθυνοι πολίτες για την προστασία του. Το ξέρουμε όλοι καλά, το βλέπουμε ήδη να έρχεται, θα είμαστε υπόλογοι στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές γι΄ αυτό που περιέγραψε, μεταφορικά και κυριολεκτικά, ο ποιητής:  «Το μέλλον έχει πολύ ξηρασία…».