Με τη βοήθεια της τεχνολογίας δώσαμε κίνηση στα πρόσωπα τριών Κρητών αγωνιστών !

Με αφορμή την συμπλήρωση 200 χρόνων από την Ελληνική επανάσταση του 21 και με τη βοήθεια της τεχνολογίας δημιουργήσαμε το παρακάτω σύντομο βιντεάκι όπου μας βοηθά να καταλάβουμε ακόμα περισσότερο την φυσιογνωμία των αγωνιστών Δασκαλογιάννη , Τσικριτσή και Αγγελιδάκη καθώς δώσαμε νίνηση στα πρόσωπα τους …

Με τη σειρά που εμφανίζονται

Δασκαλογιάννης

Ο Ιωάννης Βλάχος ή Δασκαλογιάννης  γεννήθηκε στην Ανώπολη Σφακίων, πιθανόν το 1725. Ο πατέρας του μπόρεσε να τον στείλει για σπουδές στο εξωτερικό. Γι’ αυτό ο Ιωάννης Βλάχος, ως μορφωμένος, απέκτησε το προσωνύμιο Δασκαλογιάννης, με το οποίο και έμεινε στην ιστορία.

Τον Μάρτιο του 1770, υψώνει στην Ανώπολη τη σημαία της επανάστασης. Την τελευταία στιγμή και ενώ καταγράφονται νικηφόρες μάχες  προδίδεται από τους Ρώσους και αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται μόνος του απέναντι σε πολυάριθμο στρατό. Πάραυτα, συνεχίζει ανυπότακτος και δίνει σφοδρή μάχη στην Ίμπρο, προκειμένου να δώσει χρόνο στα γυναικόπαιδα να διαφύγουν με τα καράβια.

Οι Τούρκοι στέλνουν 6000 στρατό στην Ανώπολη και πλοία στο Λουτρό, ο οποίος καταλαμβάνει το περήφανο χωριό, σφάζει τους κατοίκους, λεηλατεί και καταστρέφει ότι απομένει. Οι δύο του κόρες αιχμαλωτίζονται. Στην απόγνωσή του, σκέφτεται να ενδώσει στην επιστολή του πασά για παράδοση. Οι υπόλοιποι δεν συμφωνούν και έτσι δίνεται δεύτερη δραματική μάχη στο φαράγγι της Αράδαινας, όπου οι Τούρκοι αποδεκατίζουν τους αγωνιστές.

Μετά από δεύτερη επιστολή των Τούρκων για δήλωση υποταγής με αντάλλαγμα γενική αμνηστία, ο Δασκαλογιάννης προκειμένου να σταματήσει η αιματοχυσία αφού δεν υπήρχε ελπίδα, την υπογράφει και τον Οκτ Η αυλαία της επανάστασης πέφτει δραματικά στις 17 Ιουνίου του 1771, όπου οι τούρκοι έγδαραν με ξυράφια τον Δασκαλογιάννη σε δημόσια θέα.  Ο περήφανος Σφακιανός, υπέστη το φρικτό μαρτύριο με μεγάλη καρτερία, δεν λιγοψύχησε ούτε λεπτό, ούτε ακόμα και όταν έφεραν μπροστά του τον αδερφό του Χατζησγουρομάλλη, ο οποίος μετά το γεγονός τρελάθηκε.

Η επανάσταση του Δασκαλογιάννη, ήταν η απαρχή της επανάστασης του 1821 και η θυσία του έγινε σύμβολο αυταπάρνησης, ανδρείας και ελευθερίας, για τη συνέχιση του αγώνα της σκλαβωμένης  Ελλάδος και μέχρι σήμερα

Ο Καπετάν Τσικριτσής

Γέννημα θρέμμα του Ζαρού ήταν ο Καπετάν Δημήτρης Τσικριτσής, (Ζαρός 1839-Αρχάνες 1897). Ο ιστορικός Κριάρης, περιγράφοντας τον καπετάνιο, αναφέρει ότι ήταν ο αγαπητός οπλαρχηγός του Κόρακα, που πάντα εκτιμούσε το συγκροτημένο χαρακτήρα, τη δραστηριότητα, την αφοβία και την ανδρεία του Τσικριτσή.
Νέος και παράτολμος, με το αίμα να βράζει στις φλέβες, σαν λιονταρίσια καρδιά και με άφοβη την ψυχή του, έχοντας μέσα του την “κρητική κουζουλάδα” ορμούσε στη μάχη γεγονός που έκαμε και τον Κόρακα ακόμα να φοβάται μη χάσει αυτό το παλικάρι. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του Αρχηγού Μιχ. Κόρακα προς τον Μαστραχά, που μας διασώζει ο Π. Κριάρης: “Φραγκίο, ο κοντοχωριανός σου είναι από τα καλλίτερα παλικάρια να τον συμβουλεύεις όμως να μην εκτίθεται τόσο πολύ στους κινδύνους….”

 Έπεσε νεκρός στην μάχη των Αρχανών το 1897 την ίδια χρονιά που λευτερώθηκε η Κρήτη από τον τουρκικό ζυγό.

Ο Χαράλαμπος Αγγελιδάκης

Ο Χαράλαμπος Αγγελιδάκης ήταν καπετάνιος από την Αγία Φωτιά του Χάρακα , που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Κρητική επανάσταση του 1866.

Γεννήθηκε τις παραμονές του 1821 και πήρε μέρος σε πολλές επιχειρήσεις κατά των Τούρκων. Αναγνωρίστηκε απο την προσωρινή κυβέρνηση της Κρήτης αρχηγός Επαρχίας Μονοφατσίου, υπό τον γενικό αρχηγό Ανατολικών επαρχιών, Μιχαήλ Κόρακα. Πήρε μέρος στις μάχες : Λασιθίου, Πύργων, Άγιου Μύρωνα, Αλμυρού, Γάζι, Σερβίλι κ.α.

Οι τούρκοι τον αποκαλούσαν “Καπετάν Ξεσκίση”, λόγω των διάτρητων απο σφαίρες ενδυμάτων του.

Πέθανε στα 1900 σε ηλικία 80 περίπου ετών και κηδεύτηκε στον περίβολο του Άγιου Ιωάννη στο χωριό του.