Ποτίζοντας το Δέντρο του Σταυρού

Μέρες Μεγάλης Εβδομάδας που ξεκίνησε την Μεγάλη Δευτέρα 10 Απριλίου, μπαίνουμε στο παρεκκλήσι, Αγίου Ιωάννη Ξένου & Οσιομάρτυρα Εφραίμ, της Μονής Οδηγήτριας του Δήμου Φαιστού και στεκόμαστε μπροστά σε μια πολύ ιδιαίτερη εικόνα που βρίσκεται εδώ: «Ο Λωτ ποτίζων το Δέντρο του Σταυρού».

Μέγα αμάρτημα: Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση ο Λωτ, μετά την καταστροφή των Σοδόμων, υπέπεσε σε μέγα αμάρτημα και παρακάλεσε τον Θεό να τον συγχωρέσει. Κάποια μέρα φάνηκε μπροστά του ένας Άγγελος και του έδωσε τρία ραβδιά το καθένα από ένα είδος δέντρου, κέδρο, πεύκο &  κυπαρίσσι, με την εντολή να τα φυτέψει και να φέρνει νερό από τον Ιορδάνη ποταμό να τα ποτίζει. Εάν βλαστήσουν, τότε σημαίνει ότι ο Θεός δέχθηκε την μετάνοιά του, διαφορετικά θα είναι κολασμένος. Ο Λωτ, έκανε όπως του υπέδειξε ο Άγγελος…

Ο «διψασμένος»: Ενώ όμως ο Λωτ επέστρεφε από τον Ιορδάνη με το νερό, συνάντησε τον διάβολο -που φθόνησε τη μετάνοιά του- μεταμφιεσμένο σε φτωχό άνθρωπο, ο οποίος του ζήτησε νερό να πιει. Λίγο πιο πέρα τον συνάντησε ξανά με άλλη μορφή και δεύτερη και τρίτη φορά να του ζητά νερό μέχρι που αυτό εξαντλήθηκε. Αυτό έγινε αρκετές φορές και ο Λωτ άρχισε να απελπίζεται, γιατί θα ξεραινόταν τα τρία ραβδιά. Τότε φάνηκε για δεύτερη φορά Άγγελος Κυρίου και τον πληροφόρησε ότι τα ραβδιά βλάστησαν και μεγαλώνουν χωρίς νερό. Έτσι βεβαιώθηκε πως ο Θεός δέχτηκε τη μετάνοιά του.

«Ξύλο ευλογίας»: Όταν ο Βασιλιάς Σολομώντας είδε το «τρισύνθετο» ξύλο, από τρία δηλαδή διαφορετικά είδη δέντρων, διέταξε να το κόψουν, για να το χρησιμοποιήσουν στην ανοικοδόμηση του ναού. Όμως σε καμιά χρήση δεν ταίριαζε γιατί άλλοτε μίκραινε κι άλλοτε μεγάλωνε. Έτσι το ονόμασαν «ξύλο της κατάρας» κι’ έμεινε αχρησιμοποίητο. Αυτό τελικά χρησιμοποιήθηκε με διαταγή του Καϊάφα για να γίνει ο Σταυρός του Χριστού, ώστε με την αυξομείωσή του, να κάνει πιο φρικτό το μαρτύριο του Κυρίου. Όμως το «ξύλο της κατάρας» έγινε από τότε ξύλο της ευλογίας…