Tα χειμερινά αχλάδια του Μαγαρικαρίου

Δεν εκπλαγήκαμε τόσο από τα εκατοντάδες μανιτάρια που συλλέξαμε όσο από τις αχλαδιές που συναντήσαμε στο δρόμο για τη Σανίδα. Ανηφορίζοντας στο βουνό με το εκκλησάκι του Τίμιου Σταυρού στην κορυφή , την προσοχή μας τράβηξαν κάποια δένδρα με πρασινοκόκκινους-κίτρινους καρπούς.

Όταν πλησιάσαμε κοντά καταλάβαμε ότι επρόκειτο για αχλαδιές με ώριμα αχλάδια να κρέμονται στα κλαδιά τους. Στην αρχή δοκιμάσαμε διστακτικά καθώς δεν γνωρίζαμε αν θα μας άρεσαν, ωστόσο στη συνέχεια εκπλαγήκαμε τόσο από τη γεύση όσο και από την σκληρή χυμώδη κρυσταλλική υφή τους. Ήταν πράγματι κάτι το πρωτόγνωρο για μας αφού κανείς μας δεν είχε ξαναδοκιμάσει αυτή την ποικιλία.

Μια ακόμα χαμένη ίσως πανάρχαια ντόπια ποικιλία που πρέπει να διατηρηθεί; Αναρωτηθήκαμε και αμέσως το μυαλό μας πήγε στο εποχή που γίνονται οι εμβολιασμοί. «Να έρθουμε να πάρουμε τότε εμβόλιο και να εμβολιάσουμε , η ποικιλία αυτή δεν πρέπει να χαθεί…» είπαμε και οι τρεις μαζί. Ελπίζω μέχρι τότε να μην το ξεχάσουμε ,πιστεύω πως αξίζει τον κόπο.

Λίγα λόγια για τα αχλάδια

Τα αχλάδια είναι μια τροφή που χαρακτηρίζεται από υψηλή περιεκτικότητα σε διαλυτών φυτικών ινών (4 γραμμάρια/μεσαίο αχλάδι), που μπορεί να συμβάλλουν στη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα και στον έλεγχο του σακχάρου.

Μία μελέτη διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που έτρωγαν τρία αχλάδια την ημέρα κατανάλωναν λιγότερες θερμίδες και έχασαν περισσότερο βάρος από εκείνες που δεν κατανάλωναν αχλάδια. Μπορείτε να τρώτε και τη φλούδα, στην οποία βρίσκονται κρυμμένες όλες οι φυτικές ίνες!