Χάρης Ρώμας: “Να γερνούν οι άνθρωποι μα να παραμένουν δημιουργικοί δίνοντας νέα πράγματα”

Τον αποκάλεσα στην συζήτηση μας διαχρονικό και γέλασε. « Η έννοια του διαχρονικού έχει πολλές εκδοχές. Η μια είναι αυτή που η δουλειά που παρουσιάζεις ή που παρουσίασες στο παρελθόν είναι και δουλειά του μέλλοντος και η άλλη εκδοχή είναι ότι είσαι ένας πολύ μεγάλος που επιμένει ακόμα.»

Η αφορμή της συζήτησης μας ήταν η θεατρική παράσταση που ήρθε στην πόλη μας, «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» Μια παράσταση για μικρούς και μεγάλους που έσπευσαν και στις 2 παραστάσεις να γεμίσουν το πολύκεντρο Μοιρών του Δήμου Φαιστού.

Μια παράσταση 2 ωρών που με δυσκολία όπως μου είπε έπρεπε να συμπυκνώσει τις σελίδες αυτού αριστουργήματος. Για να αφορά και τους γονείς που θα το παρακολουθήσουν. Εξάλλου το μυθιστόρημα του Ιούλιου Βερν εκδόθηκε το 1873 και παραμένει στα 4 δημοφιλέστερα παγκοσμίως. Στην ερώτηση μου σχετικά με τα τηλεοπτικά του σχέδια μιας και η πρώτη του εμφάνιση ήταν το 1983 μου απάντησε: «Τηλεοπτικά δεν βιάζομαι μιας και έχω κάνει πλήρη κύκλο. Τηλεόραση άρχισα να κάνω από μαθητής της δραματικής σχολής. Ξέρω την τηλεόραση πάρα πολύ καλά και ήμουν τυχερός γιατί έζησα τις μεγάλες στιγμές της έως το 2009 που σταμάτησα.» Από το 2008 είχε αποφασίσει να σταματήσει την τηλεόραση μιας και ένιωθε να τον καταπλακώνει και να τον πνιγεί. Μπόρεσε όπως μου είπε να διακρίνει και την κρίση που έφτασε μετά από λίγα χρόνια στον καλλιτεχνικό χώρο. Αποχώρισε στο πικ της επιτυχίας του, την στιγμή που του έδιναν χρυσό συμβόλαιο. Θεωρεί το θέατρο σαν βάση για να καλλιεργεί κάποιος την ηθοποιία και ενώ δίδασκε τους μαθητές του εκείνος είχε απομακρυνθεί. Έτσι δοκίμασε να γράψει διαφορετικά έργα του θεάτρου με λιγότερα χρήματα αλλά με πλουσιότερη εμπειρία. Ο Χάρης Ρώμας εκτός το συγγραφικό, υποκριτικό και σκηνοθετικό του ταλέντο, ξεδιπλώνει την ψυχή του και μέσα από το στίχο γράφοντας αριστουργήματα. Πολλά από αυτά έχουν μελοποιηθεί και πολύ λίγος κόσμος γνωρίζει ότι είναι δικά του. «Είναι μια ανάγκη μου να εκφράζομαι με πολλούς τρόπους όσο βέβαια μπορώ και όσο έχει ένα αποτέλεσμα αυτό».

Κλείνοντας την πολύ όμορφη κουβέντα μας έμεινε στην επισήμανση του Ιουλίου Βερν ότι δεν έχει σημασία να κερδίσει το στοίχημα ο Φιλέας Φόγκ αλλά το ταξίδι συναντώντας τον μεγάλο Καβάφη στην Ιθάκη και αυτό αποδεικνύει ότι τα μεγάλα πνεύματα δεν μπορούν μα μην έχουν τους ίδιους προβληματισμούς.

Απόσπασμα συνέντευξης από την ραδιοφωνική εκπομπή “Στο δεύτερο καφέ” της Ύβας Κουμαντάκη