Νότια Κρήτη

Χρήστος Ντούνης-Ψαράκης: Από την Αθήνα στο Απεσωκάρι… μια κοντυλιά δρόμος  

Χρήστος Ντούνης-Ψαράκης: Από την Αθήνα στο Απεσωκάρι… μια κοντυλιά δρόμος  

Η μητέρα του έχει καταγωγή από το Απεσωκάρι του Δήμου Γόρτυνας.

A-
A+
05/11/2019 | 13:31

Η γνωριμία μας με τον Χρήστο Ντούνη- Ψαράκη ξεκίνησε από τότε που αποφάσισε να έρθει από την Αθήνα στην Μεσαρά.
Παιδί χαμηλών τόνων, μου ανέφερε τότε για πρώτη φορά ότι ασχολείται με την παραδοσιακή μουσική. Από τότε μέχρι και σήμερα και καθώς έχουν περάσει μερικά χρόνια , όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι ο λυράρης που μελετάει ανελλιπώς και εξελίσσεται καθημερινά.

Από την Ύβα Κουμαντάκη

Αφήνοντας πίσω τη ζωή της πόλης, ο Χρήστος ήρθε στην επαρχία αποφασισμένος να αναζητήσει την τύχη του.
Άλλωστε το ταλέντο προϋπήρχε, η επιμονή, η υπομονή και η θέληση ήρθαν αμέσως μετά…

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥΣΙΚΩΝ: Ο Χρήστος Ντούνης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα με μισή καταγωγή από την Κρήτη εξαιτίας της μητέρας του που είναι από το Απεσωκάρι του Δήμου Γόρτυνας.
Ο πατέρας και ο θείος του ήταν επαγγελματίες μουσικοί κι έτσι αναπόφευκτα οι νότες τον περιτριγύριζαν καθημερινά.

«Ο πατέρας μου είναι επαγγελματίας μπουζουξής και ο αδελφός του κιθαρίστας και τραγουδιστής. Δεν πέρασε μέρα που να μην ακούσω ζωντανά μουσική στο σπίτι , ενώ κάθε Σαββατοκύριακο στήναμε ένα μικρό γλέντι» μας είπε.

ΠΡΩΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑ: Σε ηλικία 7 ετών περίπου αποφάσισε να μάθει μπουζούκι παρόλο που δεν με τον γοήτευε και πολύ, ωστόσο, όπως λέει:
«Δεν θυμάμαι πως μου ήρθε και ζήτησα να μάθω λύρα χωρίς να έχω καμία επαφή με την Κρητική μουσική, και χωρίς να έχω δει από κοντά κάποιο λυράρη. Η μόνη επαφή που είχα με την Κρήτη ήταν τα Καλοκαίρια στο χωριό της γιαγιάς και του παππού.
Κρητική μουσική είχα ακούσει επίσης όταν έβαζαν στην τηλεόραση εκπομπές της εποχής και ο παππούς πλησίαζε πολύ κοντά για να ακούει καλύτερα».

Κάπως έτσι ξεκίνησε τα μαθήματα αν και… τεμπέλης μαθητής στην αρχή, σύμφωνα με τον Γιώργο Σκορδαλό.
«Για δυο χρόνια έπιανα την λύρα μόνο την ώρα του μαθήματος, δε μελετούσα καθόλου σπίτι».

ΠΡΟΓΑΜΟΣ ΣΤΟ ΑΠΕΣΩΚΑΡΙ: «Το καλοκαίρι του 2004 βρέθηκα στο χωριό της μητέρας μου το Απεσωκάρι σε έναν πρόγαμο και κάποιος αποφάσισε να με καλέσει στο πάλκο να παίξω και εγώ.
Η στιγμή αυτή ήταν καθοριστική για μένα , ένιωσα ότι βρισκόμουν στη θέση που ήθελα να είμαι.
Ωστόσο έπαιξα τόσο χάλια που ντράπηκα και έβαλα σκοπό το επόμενο Καλοκαίρι να παίξω πολύ καλύτερα»!
Για 20 μέρες που του έμειναν στην Κρήτη, ο Χρήστος δεν άφησε τη λύρα από τα χέρια του και γυρνώντας στην Αθήνα ο δάσκαλος του δεν πίστευε στα αυτιά του από την εξέλιξη και τη λαχτάρα του για μάθηση.

ΜΟΝΙΜΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ: «Το 2013 μου έγινε πρόταση να συνεργαστώ με τον Μιχάλη Τζουγανάκη όπου και δέχτηκα. Μετά από 6 μήνες και ενώ είχα τελειώσει το στρατό αποφάσισα να έρθω και ζήσω μόνιμα Κρήτη. Οι γονείς μου σοκαρίστηκαν με αυτή μου την απόφαση. Με μια βαλίτσα και τη λύρα κατέβηκα για δουλειά κάποιες εβδομάδες στα Χανιά και μετά ήρθα στο χωριό της μητέρας μου σε ένα ερημωμένο σπίτι, μιας και ο παππούς με τη γιαγιά είχαν φύγει από τη ζωή.
Βρήκα δουλειά και ξεκίνησα να οργανώνω τη ζωή μου εδώ».

Η γνωριμία του με τον καταξιωμένο Μεσαρίτη λαουτιέρη Αντώνη Σαλούστρο ήταν καθοριστική. Μια τηλεοπτική εμφάνιση σε παραδοσιακή εκπομπή, τον έφερε στο προσκήνιο της μουσικής παρέας και οι κριτικές ήταν θετικές. Ακολούθησαν εμφανίσεις με τον Ζαχαρία Φραγκιαδάκη, με τον Γιώργο Ψαρουδάκη και στη συνέχεια με τον Δημήτρη Σπυριδάκη.

Η ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΙΑ: «Κάποια στιγμή αποφάσισα ενώ ήμουν στην Αθήνα ακόμα να φτιάξω μόνος μου μια λύρα. Ούτε ήξερα πως, ούτε είχα δει ποτέ. Είχα όλα κιόλα 60 € και αγόρασα ένα μαδέρι ξύλο. Οι γονείς μου είχαν μια βιοτεχνία που έφτιαχνε θήκες οργάνων. Με κάποια πενιχρά εργαλεία ξεκίνησα να σκαλίζω το ξύλο και να απασχολούμαι με αυτό. Έφτιαξα το σκάφος και κατεβαίνοντας Κρήτη την έδωσα σε έναν Οργανοποιό να την ολοκληρώσει. Αυτό είναι το επαγγελματικό μου όργανο έως και σήμερα».

Όσα χρήματα έβγαζε από την εργασία του, ο Χρήστος στη συνέχεια, τα διέθετε στο εργαστήριο που δημιούργησε στο υπόγειο του σπιτιού του στο Απεσωκάρι.
Μια εποχή που οι νέοι φεύγουν και αναζητούν την τύχη τους στα αστικά κέντρα, ο Χρήστος είναι ένα ενθαρρυντικό παράδειγμα… αντίστροφης πορείας.

«Παθιάστηκα με την ενασχόληση της οργανοποιίας προσπαθώντας να την εξελίξω καθημερινά, έχοντας παραγγελίες από όλη την Κρήτη. Αποφάσισα να ασχοληθώ με την αγροτική περιουσία των προγόνων μου και να φτιάξω οικογένεια στη Μεσαρά.
Να παίξω Κρητική μουσική, να παρουσιάσω την δίκη μου αισθητική,
να διδάξω όσα γνωρίζω και να εξελιχτώ σε ότι αγαπάω όλο και πιο πολύ»
μας είπε, κλείνοντας την πολύ ενδιαφέρουσα αυτή συζήτηση, Πείθοντας με ότι δεν έχει μετανιώσει ούτε λεπτό για τις επιλογές του.