Χρόνια πολλά στην Πόμπια! Μεγάλη η χάρη του Αη Γιώργη του Μεθυστή

Γιορτάζει σήμερα ο Άη Γιώργης ο Μεθυστής και μαζί του γιορτάζουν και πολλές περιοχές της Μεσαράς που τον έχουν προστάτη και πολιούχο τους. Μεταξύ αυτών και η Πόμπια, το κεφαλοχώρι του Δήμου Φαιστού, όπου κάθε χρόνο τιμάτε ο Άη Γιώργης ο Μεθυστής με θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου.

Μπορεί λοιπόν να μην έχει καμία σχέση με το κρασί ο Άγιος Γεώργιος, ωστόσο ανήμερα της γιορτής Του, υπήρχε η συνήθεια να ανοίγουν τα βαρέλια και να δοκιμάζουν τα νέα κρασιά μέσα σε ατμόσφαιρα γενικής χαράς. Αυτή λοιπόν η παράδοση κατέστησε τον Άγιο Γεώργιο «Μεθυστή» και με το όνομα αυτό καταγράφεται στο ελληνικό εορτολόγιο.

Το άνοιγμα των βαρελιών με το καινούργιο κρασί ήταν πάντα μια σπουδαία εορτή, γνωστή από την Αρχαία Ελλάδα. Στην Αρχαία Αθήνα, τα Πιθοίγια ήταν η πρώτη μέρα της επίσημης γιορτής των Ανθεστηρίων. Τη μέρα αυτή άνοιγαν τους πίθους του νέου κρασιού.

Οι Αθηναίοι έφερναν το πρώτο κρασί στο εν Λίμναις ιερό του Διονύσου και έκαναν σπονδές έξω από το κλειστό ιερό του Θεού, προς τιμήν Του, ευχόμενοι να καταναλώσουν αίσια την καινούρια παραγωγή. Κατόπιν δοκίμαζαν οι ίδιοι το κρασί, χόρευαν και τραγουδούσαν ευχαριστώντας τον Διόνυσο. Η μέρα ήταν τόσο σημαντική, που ακόμα και οι δούλοι επιτρεπόταν να πιούν και να συμμετέχουν στο γλέντι.

Στη Χριστιανική λατρεία, το κρασί παρέμεινε συνδεδεμένο με τη Θεότητα, αλλά και με τη χαρά της ζωής. Και ο Αή-Γιώργης έγινε μεθυστής για να εκφράσει αυτή την πανάρχαια σύνδεση του οίνου με το ιερό και με το θείον.

Ο Άγιος Γεώργιος του Νοεμβρίου είναι άγιος του κρασιού και της αμπέλου, και οι αμπελουργοί φροντίζουν να πάνε στους ναούς του Αγίου, κρατώντας στάμνες με το καινούργιο κρασί.

Στο χωριό μας έχουμε έθιμο να πηγαίνουμε στον άγιο «σφουγγατα» μαζί με τις αρτοπλασίες

Το έθιμο να ανοίγουν οι οινοποιοί τα βαρέλια στις 3 Νοεμβρίου είναι σχεδόν πανελλήνιο. Στην Κρήτη η διαδικασία αυτή έπαιρνε παλαιότερα πανηγυρικό χαρακτήρα. Το έθιμο όμως αυτό υποχώρησε στην δεκαετία του 1960. Επιβάλλεται η αναβίωσή του, ειδικότερα στις μέρες μας, που οι άνθρωποι έχουν ανάγκη τη διασκέδαση και την προσέγγιση μεταξύ τους.

Είναι ένα πανηγύρι, που οι καλεσμένοι έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τα φρέσκα κρασιά, που θα φέρουν οινοποιοί φτιαγμένα με κόπο και μεράκι. Κρασιά από γνωστές ελληνικές και ξένες ποικιλίες, από σπάνιες Ελληνικές ή ακόμα και κρασιά που μετά θα υποστούν παλαίωση.

Παράλληλα πολλές φορές στα αμπελουργικά χωριά όλα τα σπίτια είναι ανοιχτά και έχουν ετοιμάσει ειδικά μεζεδάκια για τους επισκέπτες τους και η διασκέδαση συμπληρώνεται με τους ήχους της κρητικής λύρας.