Ε, ό χ ι ! Δεν πάει άλλο!

Γράφει ο: Γιώργος Ζωγραφάκης*

Κάποτε πρέπει να δούμε τα πράγματα ψύχραιμα και λογικά, έστω και αν η στάση μας γίνεται κόντρα στο (τεχνητό) ρεύμα. Η κατάσταση έχει ξεφύγει πολύ…

 Πάνω από 500 (!)  συγκεντρώσεις, παράνομες όλες και επιβλαβείς λόγω των διατάξεων  για το   θέμα του κορωνοϊού, έχουν γίνει για τον …αγωνιστή Κουφοντίνα, αυτόν τον ψυχρό φονιά 11 ανθρώπων, θέλει να γίνεται …ήρωας, επιμένοντας να υποχρεώσει το κράτος να παρανομήσει για χατίρι του.  Και όλες αυτές οι συγκεντρώσεις προκαλούν, εσκεμμένα, μεγάλες καταστροφές σε καταστήματα, κτίρια, αυτοκίνητα κλπ, και τραυματισμούς και έκθεση σε συνεχείς κινδύνους σε αστυνομικούς αλλά και αθώους πολίτες, πέραν του ότι συμβάλλουν σημαντικά στην εξάπλωση του επάρατου ιού.

  Ύστερα, όλοι είμαστε μάρτυρες επαναλαμβανόμενων περιστατικών, όπως: Κουκουλοφόροι, -αυτή η μάστιγα της Δημοκρατίας μας – με βόμβες μολότοφ, ξύλα, πέτρες, μάρμαρα από τα πεζοδρόμια, σίδερα οικοδομών και ό,τι άλλο μπορεί ή δε μπορεί να φανταστεί κανείς, επιτίθενται κατά των αστυνομικών, ως εάν αυτοί είναι εγκληματίες, εχθροί! –εχθροί της κοινωνίας;

  Δεν είναι, άραγε, οι αστυνομικοί ελληνόπουλα,  που πέτυχαν σε εξετάσεις και υπηρετούν σε μια σπουδαία κρατική υπηρεσία, που έχει έργο την ασφάλεια και προστασία όλων μας; Κι αν κάποτε κάποιοι αστυνομικοί ξεφύγουν, για οποιουσδήποτε λόγους, -όπως έγινε με τους αστυνομικούς που ξυλοκόπησαν νεαρό -πρέπει να θεωρήσουμε όλους τους αστυνομικούς επάρατους και να τους κάνουμε στόχους δολοφονικών επιθέσεων; Αυτοί, ξαναλέω, δεν ανήκουν σε ελληνικές οικογένειες, φτωχές κατά κανόνα, δεν έχουν μάνα, παιδιά, δικές τους οικογένειες; Άλλωστε, δεν εκτελούν εντολές; Γιατί θεωρούμε φυσικό ένας συρφετός αγρίων στη Ν. Σμύρνη, να λιντσάρει έναν αστυνομικό, αλλά να θίγονται τα δημοκρατικά μας αισθήματα όταν, ένας άλλος συνάδελφός του, κάπου αλλού, προσπαθώντας να συλλάβει κάποιον, τον έπιασε από το πανταλόνι, με αποτέλεσμα να φανεί το βρακί του; Μέγα θέμα! Οι φλόγες τυλίγουν άλλον αστυνομικό από τη μολότοφ που του στόχεψε άλλος δημοκρατικός νέος απέναντι, και δεν εξεγείρεται κανένας. Ε, καλά, τι έγινε;

Θα περίμενε κανείς, σε εθνικά θέματα, όπως είναι η πανδημία και τα εθνικά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, να υπάρχει μια στοιχειώδης σύμπνοια και όχι κομματική εκμετάλλευση.  Μια σοβαρότερη κομματική στάση από όλα τα κόμματα

Είμαστε σε λάθος δρόμο. Όποιοι στηρίζουν κάπως τη θέση των αστυνομικών, είναι συντηρητικοί και όσοι αδιαφορούν, και όσοι επικροτούν ή και συμβάλλουν  στα επεισόδια,  είναι προοδευτικοί.

Ε, ό χ ι ! Δεν πάει άλλο!

*Ο Γ. Ζωγραφάκης είναι συγγραφέας, σ. εκπαιδευτικός, από τον Ζαρό Δήμου Φαιστού