Σχολικό άγχος. Πώς θα το καταλάβετε και πώς να βοηθήσετε το παιδί σας

Το σχολικό άγχος είναι μια ιδιαίτερα συχνή μορφή άγχους, η οποία σχετίζεται με την προσαρμογή του παιδιού στο σχολικό περιβάλλον και στην προσπάθεια του να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του. Βασικά αίτια του σχολικού άγχους είναι η χαμηλή αυτοπεποίθηση και ο μειωμένος ελεύθερος χρόνος λόγω των εξωσχολικών δραστηριοτήτων (αθλητισμός, μουσική, ξένες γλώσσες κ.ά.), τα οποία δημιουργούν ανησυχία στο παιδί για το αν θα τα καταφέρει να είναι αντάξιο των υποχρεώσεών του. Σε κάποιες περιπτώσεις, το άγχος μπορεί να προέρχεται από το σχολικό περιβάλλον όπου το παιδί μπορεί να δυσκολεύεται να κάνει φίλους ή και να δέχεται εκφοβισμό από τα άλλα παιδιά.

• Συζητήστε μαζί του. Όταν γυρνάει από το σχολείο, καλό θα ήταν να το ρωτάτε πώς πέρασε την ημέρα του εκεί. Μην μείνετε μόνο στις επιδόσεις του, αλλά και στο πώς πέρασε στα διαλείμματα, αν έγινε κάτι σημαντικό, αστείο, περίεργο… Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσετε να έχετε μια εικόνα του σχολικού περιβάλλοντος και να αντιληφθείτε τυχών παράξενες συμπεριφορές.
• Σκεφτείτε όπως το παιδί σας. Αρκετές φορές οι γονείς ξεχνούν ότι τα παιδιά δεν έχουν τις ίδιες αντιληπτικές ικανότητες με αυτούς. Προσπαθήστε να δείτε τις περιστάσεις όπως θα τις έβλεπε ένα παιδί της ηλικίας του, αναγνωρίστε τον τρόπο που σκέφτεται και συζητήστε μαζί του με τον ανάλογο τρόπο.
• Μετριάστε τις προσδοκίες σας. Για να μπορέσει το παιδί σας να αποκτήσει αυτοπεποίθηση, θα πρέπει να ελαττώσετε τις προσδοκίες σας. Αφήστε το να σας δείξει τις ικανότητές του και ενθαρρύνετε το να τις αναπτύξει. Ο έπαινος για ότι έχει καταφέρει είναι το κλειδί για να μειωθεί το στρες και να αυξηθεί η αυτοπεποίθηση.
• Προσέξτε την κριτική σας. Όταν θέλετε να κρίνεται κάποια πράξη του παιδιού, καλό θα είναι να ξεκινήσετε τη συζήτησή σας τονίζοντας μια παρελθοντική θετική πράξη του. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί θα είναι έτοιμο να ακούσει και να δεχτεί την κριτική σας και όχι να την νιώσει ως απόρριψη. Επίσης θα πρέπει να του λέτε τα πιθανά μελλοντικά αποτελέσματα αυτής της κριτικής, έτσι ώστε να βλέπει την θετική εξέλιξη των πραγμάτων.
• Αφήστε το παιδί να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του. Σταματήστε να ζητάτε από το παιδί σας να μην κλαίει, να μην θυμώνει ή να μη λυπάται για ότι του συμβαίνει. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να το αποθαρρύνετε να ζητήσει βοήθεια όταν δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει μια κατάσταση και θα έχει τύψεις και ενοχές για αυτά που νιώθει. Αν το παιδί σας καταφέρει να αναγνωρίσει και να αποδεχτεί τα συναισθήματά του, θετικά και αρνητικά, θα έχει σίγουρα μια θετική εξέλιξη στην ψυχικής του υγεία.
• Αφήστε το να προσπαθήσει. Φροντίστε να μην δίνεται έτοιμες λύσεις κάθε φορά που αντιμετωπίζει μια δύσκολη κατάσταση. Ζητήστε του να σας προτείνει πιθανές λύσεις και συζητήστε μαζί για τις επιπτώσεις, ώστε να φτάσετε στην κατάλληλη. Το να του δώσετε έτοιμες λύσεις στις δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζει, μπορεί να το ηρεμήσει προσωρινά, αλλά θα είναι δύσκολο για το παιδί να μπορέσει να στηριχτεί στα πόδια του μελλοντικά.
• Παίξτε με το παιδί σας. Το παιχνίδι δίνει την δυνατότητα στο παιδί να αναπαραστήσει πιθανές δύσκολες καταστάσεις, να εκδηλώσει τα συναισθήματά του και να εκτονώσει το άγχος του. Μπορείτε να παίξετε μαζί του και να παρατηρήσετε τη συμπεριφορά του. Εκτός από το δημιουργικό χρόνο που θα περάσετε μαζί, θα έχετε την δυνατότητα να παρατηρήσετε κάποιες ακραίες συμπεριφορές και να τις συζητήσετε μαζί του.
• Δώστε το καλό παράδειγμα. Δεν μπορείτε να απαιτείτε από το παιδί σας να μην έχει άγχος, όταν εσείς υιοθετείτε αυτή τη συμπεριφορά. Αν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία, θα πρέπει να μάθετε να διαχειρίζεστε το άγχος σας, έτσι ώστε να δώσετε το παράδειγμα στο παιδί σας να δράσει με τον αντίστοιχο τρόπο.

Στις περισσότερες περιπτώσεις το πρόβλημα αντιμετωπίζεται, αλλά αν δεν λάβετε τα κατάλληλα μέτρα το άγχος αυτό μπορεί να εξελιχθεί σε σχολική άρνηση ή σχολική φοβία.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΟ

2892400610 – 6937494215

Άρη Βελουχιώτη 12 Μοίρες, (1ος όροφος)