17 Νοεμβρίου 1973 – 17 Νοεμβρίου 2023: 50 χρόνια μετά από την αιματοβαμμένη εξέγερση

Η μεγαλειώδης και μαζική παρουσία φοιτητών και πολιτών στον χώρο του Πολυτεχνείου το τριήμερο 14 με 17 Νοέμβρη στάθηκε ως μνημείο αντίστασης ενάντια στη Χούντα των Συνταγματαρχών και αποτέλεσε το ξεκίνημα της ανατροπής του τυραννικού καθεστώτος, που ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 1974 μετά την προδοσία της Κύπρου.

Τόνοι δημοσιογραφικής και ιστορικής μελάνης έχουν χυθεί σχετικά με την εξέγερση, προσπαθώντας να αποτυπώσουν τις πραγματικές διαστάσεις ενός γεγονότος που διαπέρασε τις δομές της ελληνικής κοινωνίας και προκάλεσε τριγμούς στη χούντα των συνταγματαρχών, που είχε επιβληθεί από το 1967 στη χώρα. Το τανκ που έριξε την πόρτα του Πολυτεχνείου τα ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη, πλήγωσε την ψυχή της ελληνικής νεολαίας, ανοίγοντας ταυτόχρονα έναν δρόμο προς την τελική απελευθέρωση της κοινωνίας που ασφυκτιούσε μέσα σε ένα καθεστώς τρόμου και απειλής.

Πενήντα χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και οι  πρωταγωνιστές της εξέγερσης θυμούνται τα γεγονότα που οδήγησαν στην κατάληψη, ξαναζούν και φέρνουν το μήνυμα της επετείου στο σήμερα. Αναμνήσεις, ανθρώπινες ιστορίες και μαρτυρίες από εκείνες τις ημέρες έχουν καταγραφεί και έχουν ακουστεί πολλές φορές. Κάθε μία από αυτές, όμως, είναι ξεχωριστή.

Ξημερώματα Σαββάτου. Το ημερολόγιο έδειχνε «17 Νοεμβρίου 1973». Ένα τανκ κινείται προς τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου της Αθήνας. Φοιτητές στέκονται πίσω από την πόρτα. Δεν υποχωρούν. Δεν φεύγουν. Βρίσκονται εκεί επί τρεις ημέρες, φωνάζοντας «Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία». Το τανκ ρίχνει την πόρτα. Τίποτα πια δεν θα είναι ίδιο. Λίγους μήνες μετά, θα ακολουθήσει η πτώση της Χούντας των συνταγματαρχών…

Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, στην εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της τυραννίας, τον Νοέμβριο του 1973.

Οι αγώνες του Νοέμβρη αποτελούν την κορυφαία εκδήλωση της εφτάχρονης αντιδικτατορικής πάλης και μια από τις πιο σπουδαίες στιγμές των αγώνων του λαού μας και της νεολαίας ειδικότερα για την ελευθερία.

«Αψήφιστοι, όρθιοι στα προπύλαια, στον πέτρινο αέρα, Έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι, – πως μεγαλώνει το μπόι, το βήμα και η παλάμη του ανθρώπου» έγραφε ο Γιάννης Ρίτσος στο «Ημερολόγιο μιας εβδομάδας» για τα συγκλονιστικά γεγονότα εκείνων των ημερών που έμελλε να μείνουν στην Ιστορία.

Παρακολουθείστε σε βίντεο από το αρχείο της ΕΡΤ ένα επετειακό αφιέρωμα για τα όσα συνέβησαν