Μεσαρά: Πολιτιστικά δρώμενα…νάματα ψυχής

Η κοινωνία ευάλωτη σε καιρούς δύσκολους και αχαρτογράφητους δρόμους για να διαβείς με μόνα σημεία αναφοράς: το άγνωστο και την αμφισβήτηση! Η κίνηση, μαριονέτας μοιάζει σε κινούμενη άμμο αφήνοντας αμυδρά τα ίχνη…

Γράφει η: Εύα Καπελλάκη Κοντού*

«Σήμερα της μοναξιάς οι χαράδρες μεγαλώνουν, οι εντάσεις των μεγαφώνων και των κραυγών μονοπωλούν δυναστικά φθόγγους που σφάζουνε τ’ αυτιά».
Σ’ αυτό το θολό και υπό αμφισβήτηση τοπίο ως όαση αχνοφαίνονται, όραμα ή ψευδαίσθηση στην πορεία σου, τα πολιτιστικά δρώμενα στη Μεσαρά και πιο συγκεκριμένα στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ι. Μ. Γορτύνης και Αρκαδίας υπό την αιγίδα του σεβασμιωτάτου μητροπολίτου κ. Μακαρίου με νάματα ψυχής, αγάπη, χαμόγελα και τρυφερό ανθρώπινο άγγιγμα.
Η αγιογραφία – ζωγραφική του εικαστικού εργαστηρίου μόνο ανάταση ψυχής προσδίδουν στους εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενους. Πάντα ανάσα ψυχής έρχεται σαν διαβείς την Ιερή Πύλη των Τεχνών κυρίως αν πρόκειται για τη διδαχή των χρωμάτων, των γραμμών και σχεδίων στον καμβά που σιγά – σιγά ζωντανεύουν και μορφές αγίων ή προσώπων παίρνουν, δίνοντας την ικανοποίηση του έργου της δημιουργίας του μικρού ή του μεγάλου δημιουργού.
Η μουσική και το θέατρο – τέχνες ιερές – αν η ενσυναίσθηση του διδάσκοντος και του διδασκομένου είναι σε πρώτο πλάνο ώστε να μην παρεκκλίνουν τα βήματα από την σωστή πορεία της Ιεράς Οδού των μυστών!
Η καταγραφή και μετάδοση μέσω του ραδιοφώνου « Εύδιος Λιμήν» στα fm 101,9 των παραδόσεων , ηθών και εθίμων ξεχασμένων τώρα πια, μέσω της ζωντανής μαρτυρίας των ανθρώπων της Μεσαράς άλλο τι δεν πράττει παρά πολιτισμό και ξετυλίγει το νήμα στις αρμονικές στροφές της ανέμης και στης υφάντρας τον αργαλειό περίτεχνα υφαίνει την Ιστορία του τόπου, κληροδότημα ανεκτίμητο στις γενιές που έρχονται.
Υπό τους ήχους της λύρας και του δασκάλου το παράγγελμα η μουσική παράδοση ζωντανεύει, οι στίχοι παίρνουν τη θέση τους και γαληνεμένοι σχηματίζουν τον 15σύλλαβο για να ψάλλουν τις χαρές και τις λύπες του ανθρώπου.
Είναι θαυμαστό έργο τούτο που συντελείται χρόνια ολόκληρα στην αγκαλιά της Ιεράς Μητροπόλεώς μας. Βάλσαμο παρηγοριάς από τον κυματισμό των βασάνων και πίδακας ύδατος της ίδιας της Ζωής που αναβλύζει, αφήνοντας ελπίδας σημάδια.

*Εύα Καπελλάκη – Κοντού [ Εκπαιδευτικός και αρθρογράφος Lettere Classiche dell’ Universita’ degli studi di Napoli “Federico II’].