Νότια Κρήτη

Στο ακρωτήριο Λίθινο, το νοτιότερο άκρο της Κρήτης (φωτορεπορτάζ)

Στο ακρωτήριο Λίθινο, το νοτιότερο άκρο της Κρήτης (φωτορεπορτάζ)

Eπειδή τα λόγια περιττεύουν, θαυμάστε τις εικόνες που είδαμε και σας μεταφέρουμε!

A-
A+
12/11/2016 | 10:37

Βλέποντας τον χάρτη της Κρήτης την προσοχή μας τράβηξε  το νοτιότερο άκρο της, το ακρωτήριο λίθινο,  το σημείο που αρχίζει ο  γνωστός σε όλους μας , κόλπος της Μεσαράς.

Τι λες πάμε ; Και δεν πάμε! Έτσι λοιπόν  χωρίς να το πολυσκεφτούμε  πήραμε το 4Χ4 και ξεκινήσαμε. Μετά από 35  περίπου λεπτά και αφού διασχίσαμε ένα μεγάλο μέρος του δυτικού ορεινού όγκου των Αστερουσίων περνώντας από Σίβα -Μονή Οδηγητρίας – διαστάυρωση Μάρτσαλου ανεβήκαμε στο Κεφάλι και εκεί  σταματήσαμε σε ένα σημείο που ο χωματόδρομος δεν πήγαινε άλλο. Παρκάραμε το αυτοκίνητο μας και συνεχίσαμε με τα πόδια με στόχο να φτάσουμε πριν το ηλιοβασίλεμα στο Ακρωτήριο. Αν και είχε βρέξει πρόσφατα είναι φανερό ότι τα δένδρα και οι θάμνοι δίνουν ακόμα φοβερή μάχη με την ανομβρία, πολλά από αυτά έχουν ξεραθεί ενώ τα μόνα που στέκουν όρθια είναι οι σκίνοι, χαρουπιές και κάποιες αγριοελιές. Ωστόσο την μονοτονία της ξεραϊολας σπάει η εμφάνιση κάποιων μικρών λουλουδιών ενώ που και που ξεπετάγεται δειλά δειλά και κάποια αγριοκρεμμύδα. Κάποια σαλιγκάρια που είχαν ξυπνήσει από τη Καλοκαιρινή νάρκη τους είχαν βγει για να ζευγαρώσουν σπάζοντας την μονοτονία του τραχύ και βραχώδες τοπίου (γι αυτό και το όνομα ΛΙΘΙΝΟ)  με θαμνώδη κυρίως βλάστηση.

Μετά από 25 περίπου λεπτά περπάτημα και αφού πηγαίναμε παράλληλα με την περίφραξη κάποιου κτηνοτρόφου φτάσαμε στην απόκρημνη ακτογραμμή. Το ακρωτήριο Λίθινο ήταν πλέον μπροστά μας. Οι εικόνες τη στιγμή του ηλιοβασιλέματος μαγευτικές . Αριστερά μας καθώς προχωρούσαμε δυτικά προς το ακρωτήρι,  αφήναμε πίσω μας τον επιβλητικό γκρεμό της ακτογραμμής ενώ σιγά σιγά αποκαλύπτονταν και μια μικρή χερσόνησος με το όνομα Τραχήλι… Και επειδή από τώρα και στο εξής τα λόγια περιττεύουν,  θαυμάστε τις εικόνες που είδαμε και σας μεταφέρουμε  μέσα από το φωτογραφικό φακό του apopsilive.gr ( Όσο μπορούσαμε).

φωτορεπορτάζ: Φ.Γ

img_0260-medium
Προσπαθήσαμε να χωρέσουμε τον ήλιο μέσα από την τρύπα της πέτρας…
img_0262-medium
Κι όμως βρήκε τη δύναμη και το κουράγιο να φυτρώσει…
img_0264-medium
Τα σαλιγκάρια, που απορώ πως άντεξαν τόση ξεραϊλα και ανομβρία , προσπαθούν να ζευγαρώσουν.
img_0269-medium
Αντίθεση στο κοκκινόχωμα από τα δίδυμα κρινάκια..
img_0274-medium
Η περίφραξη του κτηνοτρόφου έφτανε μέχρι τη θάλασσα. Είμαι περίεργος να δω αν τώρα με τον νέο ΕΜΦΙΑ θα επιμένει να θεωρεί όλη αυτή την έκταση δική του …!
img_0291-medium
Ο κορμός του θυμαριού μοιάζει με φίδια πάνω στον βράχο και το ξερό χώμα
img_0294-medium
Του σκίνου ο καρπός ξεχώριζε με το κόκκινο χρώμα του
img_0299-medium
Ξαποστάσαμε για λίγο γυρνώντας την πλάτη στο φεγγάρι και τα σύννεφα
img_0305-medium
Δίπλα στο γκρεμό με τη χερσόνησο του Τραχηλίου στο βάθος
img_0318-medium
Κι ένας σχηματισμός , κάτι σαν τρύπα πάνω στο βράχο θύμιζε μικρό παπάκι..
img_0319-medium
Κατά την επιστροφή μας στο αυτοκίνητο, η αγωνία μας ήταν να μην νυχτωθούμε…