Ψαραντώνης: Η μουσική δεν έχει άκρη

Της Ύβας Κουμαντάκη

Ο Ψαραντώνης δεν χρειάζεται συστάσεις στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται κανένα να εξηγήσει την μουσική του ιδιότητα.
Ο Ψαραντώνης ειναι η οντότητα που δεν θα περάσει απαρατήρητη απο πουθενά.
Το ταπεινό το βήμα με το δυναμικό του βλέμμα συγκρούονται αρμονικά.
Ο γλυκός ήχος του λόγου του με την οργή του τραγουδιού του κονταροχτυπιούνται στην ύπαρξη του, χωρίς νικητή ή ηττημένο.
Στο πρόσωπο του Ψαραντώνη κατοικεί η Κρήτη και στα χέρια του γεννιέται η μουσική.
Τον εχω συναντήσει πολλές φορές. Έχω μνήμες απο μικρή απο το χαϊδευτικό τραγούδι του πατέρα μου που μου έλεγε για να με πειράξει .. ” μικρό κοπελιδάκι μου αφράτο σαν τον άρτο .. ”

Στην εκδηλωση του ΓΑΣΜ την περασμένη Τετάρτη 5 /7 είχα την ευκαιρία να μιλήσω ξανά μαζί του. Τον πλησίασα δειλά στην γωνία που καθόταν μόνος περιμένοντας υπομονετικά να περάσει η ώρα. Πρόθυμος τράβηξε την καρέκλα να καθίσω διπλα του και με μέγαλο σεβασμό ανοίξαμε κουβέντα.
Την αγαπώ την Μεσαρά μου είπε και πώς γίνεται να μην την αγαπάει μιας κ ζουν στις Μοίρες μέλη της οικογένειας του, η κόρη του Ρία με τον σύζυγο της και τα εγγόνια του που τον πλαισιώνουν συχνά μουσικά. Ο κάθε τόπος είναι διαφορετικός, παντού είναι καλά.
Είχα ακούσει κάποια στιγμή να λέει οτι η μουσική δεν θέλει να την ενοχλούν, θέλει ησυχία. Μα για να γεννηθεί ο ήχος ;; τον ρώτησα πρέπει η ησυχία να σπάσει, πρέπει να πειράξεις τις χορδές.
Οι χορδές θέλουν χάδι, θέλουν καλοπιάσμα, θέλουν αγάπη. Η μουσική δεν χαλάει την ησυχία, την στολίζει.

Η μουσική δεν έχει άκρη. Όσες φορές και να παίξω ενα τραγούδι περπατώ στο δρόμο της μελωδίας του μα δεν είναι ποτέ το ίδιο , γιατί μου κάνει τρέλες, μου βάνει στολίδια. Αυτή είναι η μουσική.

Και εμείς μαγευτηκαμε ακόμα μια φορά.