24 χρόνια Γιορτή Τσικουδιάς στην Αγία Βαρβάρα

Η ρακή το -«απόλυτα ταυτισμένο» με την Κρήτη!- «ποτό της παρέας» …τιμήθηκε και φέτος, το περασμένο Σαββατοκύριακο 9 & 10 Ιουλίου, με τον τρόπο που του αξίζει, στην Αγία Βαρβάρα Δήμου Γόρτυνας: με μεγάλη συμμετοχή κόσμου, εκλεκτούς μεζέδες, μουσική και χορό!

Από την φετινή 24η γιορτή τσικουδιάς:

Η ξεχωριστή «Γιορτή τσικουδιάς» της Αγίας Βαρβάρας αποτελεί πλέον θεσμό αφού φέτος μετρά 24 συνεχόμενα χρόνια διοργάνωσης! Οι επισκέπτες της γιορτής – που διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία από τον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου, με ελεύθερη είσοδο – είχαν τη δυνατότητα να γευτούν ρακές και μεζέδες και να γλεντήσουν με κρητική μουσική.

Σημειώνεται ότι η γιορτή, μετά από τόσο χρόνια πετυχημένων διοργανώσεων, έχει καθιερωθεί πλέον ως μία από τις πιο ξεχωριστές εκδηλώσεις τοπικών παραδοσιακών προϊόντων. Όπως αναφέρουν τα ίδια τα μέλη του Πολιτιστικού & Εξωραιστικού Συλλόγου Αγίας Βαρβάρας «Το Κέντρο της Κρήτης», «Με πολύ κόπο και μεράκι ο Σύλλογος μας κατάφερε να αναδείξει τη “Γιορτή της Τσικουδιάς” ως μια από τις σημαντικότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις της περιοχής, η οποία αναδεικνύει τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας»!

Απο παλαιότερη γιορτή τσικουδιάς το 1991:

Κρητική μουσική

Στο μουσικό μέρος των εκδηλώσεων εμφανίστηκαν, μέσα στο διήμερο οι: Κωστής Πασπαράκης (λύρα), Μανόλης Πασπαράκης (λαούτο), Γιάννης Φωτάκης (μαντολίνο), Φραγκίσκος Μπαλτζάκης (κρουστά)&  ο Νίκος Κουτάντος (κιθάρα), Γιώργος Δρακογιαννάκης (λύρα),  Γιάννης Βαμβουκάκης (λαούτο), Μιχάκης Ι. Κουνάλης (μαντολίνο) &  Δημήτρης Συγλέτος (λαούτο).

Ρακή = παράδοση!

Η ρακή ή «τσικουδιά», αποτελεί μάλιστα ένα από τα αγνότερα και καλύτερα παραδοσιακά ποτά. Ονομάζεται ρακή, επειδή παράγεται από ρώγες σταφυλιών (στα αρχαία ελληνικά «ραξ» είναι η ρώγα). Ο τρόπος παραγωγής της ρακής συνιστά μία παράδοση ετών. Τη δεκαετία του 1920, ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος ψήφισε νόμο στη Βουλή για την απόσταξη της ρακής, με τον οποίο δόθηκαν οι πρώτες άδειες για ρακοκάζανα σε αγρότες και αμπελουργούς της Κρήτης, έτσι ώστε να αρχίσουν να παράγουν νόμιμα την ρακή.

Δείτε πως ετοιμάζεται η τσικουδιά (2010):

Ετοιμάζοντας τη ρακή (2010):

Η απόσταξη

Η απόσταξη της ρακής γίνεται μέσα από ένα ιδιαίτερα «τελετουργικό» χαρακτήρα. Τα υπολείμματα του μούστου κατά την παραγωγή του κρασιού που απομένουν από το πάτημα των σταφυλιών (τα τσάμπουρα, οι φλούδες και τα κουκούτσια), σφραγίζονται μέσα σε βαρέλια. Εκεί παραμένουν μέχρι την ολοκλήρωση της ζύμωσης, οπότε πλέον είναι έτοιμα για την απόσταξη. Το προϊόν που προκύπτει μετά την ολοκλήρωση της ζύμωσης ονομάζεται στέμφυλα ή τσίκουδα και από εδώ προκύπτει και η πασίγνωστη ονομασία της ρακής «τσικουδιά» που αποτελεί ουσιαστικά το δεύτερο ταυτόσημο όνομά της. Έπειτα τα στέμφυλα ή τσίκουδα μαζί με τα υγρά τους μεταφέρονται από τα βαρέλια σε καζάνια, τα οποία ονομάζονται ρακοκάζανα όπου αφού σφραγιστούν όσο γίνεται πιο καλά και ερμητικά, αρχίζουν να βράζουν και όταν πλέον φτάσουν στην απαιτούμενη θερμοκρασία ξεκινά η διεργασία της απόσταξης. Όπως γνωρίζουν καλά οι αποσταγματοποιοί απαιτείται πολύ αργός ρυθμός στην όλη διαδικασία ώστε να υπάρχει το βέλτιστο αποτέλεσμα και να στεφανωθεί με επιτυχία η όλη προσπάθεια. Κάθε καζανιά μπορεί να χρειαστεί περίπου τρεις ώρες. Από το καπάκι του καζανιού, μέσα από ένα σωληνάκι του που είναι τοποθετημένο σε αυτό και ψύχεται εξωτερικά με νερό, ρέει το απόσταγμα και έπειτα υγροποιείται ο ατμός που βγαίνει ως τσικουδιά. Πιο δυνατό θεωρείται το πρώτο απόσταγμα που θα κυλήσει και το οποίο ονομάζεται «πρωτόρακη». Βλέπουμε έτσι ότι η ρακή, σε αντίθεση με το γνωστό σε όλους τσίπουρο, είναι αποτέλεσμα μονής απόσταξης, κατά την οποία δεν προστίθεται άλλο αρωματικό φυτό και αποτελεί απόσταγμα αποκλειστικά και μόνο από τα τσίκουδα.